Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autorki w bardzo zwięzły i rzeczowy sposób opisały okoliczności w jakich może dochodzić do samookaleczania. Skupiają się na samookaleczaniu nie jako efekcie, lecz jako problemie samym w sobie. Dlatego też jest tu rozdział poświęcony opiece nad taki osobami, ale bardziej w kontekście opatrywania ran, a nie systematyczne pomocy psychologicznej czy psychiatrycznej. Rozdział dotyczący terapii jest zarezerwowany wyłącznie dla specjalistów, co uważam za błąd, gdyż pierwszymi terapeutami stają się osoby zaufane, które najczęściej nie są w tym kierunku wykształcone. Moim zdaniem książka jest bardzo wartościowa jako ogólny opis samookaleczaniajako zjawiska, lecz nie pozwala go dobrze zrozumieć, gdyż zawsze jest ono powiązane z innym zaburzeniem. Jeżeli książka miałaby być zagłębieniem się w relację między samookaleczaniem a innymi zaburzeniami to wtedy pozycja ta powinna być przeznaczona dla specjalistów. Jeżeli zaś ma to być poradnik dla osób, które jako pierwsze mają kontakt z osobą samookaleczającą się, powinna zawierać porady dotyczące podstaw terapii z takimi osobami.