Najnowsze artykuły
Artykuły
Wybory 2023. Pełna lista obietnic kulturowychKonrad Wrzesiński5Artykuły
Weź udział w konkursie i wygraj książkę „Doppelganger. Sobowtór“ razem z biletami do kina!LubimyCzytać2Artykuły
Thom Hartmann ostrzega nas wszystkich przed zagładą. Pytanie tylko, czy nie jest już za późnoRemigiusz Koziński1Artykuły
Poznaj Marikę Echidnas – premiera debiutanckiej książki Agnieszki SzmatołyLubimyCzytać1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Krzysztof Dorosz

Źródło: http://laboratorium.wiez.pl/autorzy.php?krzysztofdorosz
5
7,0/10
Urodzony: 01.01.1945
Eseista i publicysta, autor wielu artykułów i książek o tematyce religijnej. Urodził się w 1945 r. Blisko 20 lat pracował jako dziennikarz radiowy w Polskiej Sekcji BBC w Londynie. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych współpracował też z emigracyjnym kwartalnikiem "Aneks". Od roku 1989 publikuje eseje z dziedziny kultury i religii w krakowskim miesięczniku "Znak". W latach 2002-2003 redaktor naczelny miesięcznika ewangelicko-reformowanego "Jednota".
7,0/10średnia ocena książek autora
31 przeczytało książki autora
114 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autora
Sprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma

2020
Listy o wolności i posłuszeństwie
Krzysztof Dorosz, Bartosz Jastrzębski
7,3 z 3 ocen
3 czytelników 0 opinii
2020

2010
Między wiarą a kościołem. Listy o szukaniu drogi.
Stanisław Obirek, Krzysztof Dorosz
7,0 z 13 ocen
61 czytelników 2 opinie
2010

2007
Najnowsze opinie o książkach autora
Między wiarą a kościołem. Listy o szukaniu drogi. Stanisław Obirek 
7,0

Słowo dialog jest tutaj niezwykle ważne. I to zarówno jako rozmowa między dwojgiem ludzi, ewangelikiem i byłym jezuitą, szukającymi swojej prawdziwej wiary jak i w rozumieniu duchowego rozwoju i stosunku do Boga, będącego nieustannym poszukiwaniem tego co autentyczne.
Książka ta stawia wiele bardzo ważnych pytań na temat kondycji współczesnego chrześcijaństwa i jego rozmaitych wariatów. Jest to rozprawa dwóch teologów poparta głębokimi refleksjami i niezwykle bogatą wiedzą, wynikającymi jednak z autentycznego namysłu nad tym co naprawdę istotne, bez niepotrzebnych uprzedzeń ani upraszczania rzeczywistości. Nie ucieka od problemów, nie stara się zakrywać jedynym niepodważanym monopolem na prawdę, który - zdaniem autorów - zaciera obraz oraz utrudnia otwarcie się na prawdziwe duchowe doświadczenia.
Jedną z bardziej istotnych poruszonych w tej książce kwestii, jest pytanie o wiarę współczesnego człowieka oraz możliwości jej pełnego rozkwitu w ramach instytucji kościelnych oferujących bardzo ściśle określone sposoby "dochodzenia" do Boga. Autorzy dzielą się swoimi refleksjami na temat sposobów przeżywania wiary oraz możliwości jej ekspresji w ramach instytucji, w których się znaleźli. Są to relacje ludzi, którzy pchani autentyczną potrzebą doświadczenia więzi z Bogiem nieustannie stawiają pytania natury teologicznej: jak pogodzić istnienie chrześcijaństwa obok innych religii, jak pogodzić swoje własne indywidualne doświadczenie Boga z dogmatami narzucanymi przez Kościół? Co tak naprawdę tworzy wspólnotę wiernych? Co to znaczy być chrześcijaninem dla każdego z nich we współczesnym świecie? Dlaczego ludzie odchodzą od Kościoła? Czym jest dla nich żywa wiara? Czym się różni doświadczenie mistyków od instytucjonalizacji religii we współczesnym Kościele katolickim? Jak ogromna jest to dla nich przepaść?
Wszystkie te pytania pozostają otwarte, a końcowym wnioskiem narzucający się po przeczytania tej książki jest przekonanie o tym, że wiara w jakiejkolwiek religii jest nieustannym poszukiwaniem oraz zadawaniem sobie pytań. Tylko w ten sposób można mieć pewność, że droga, którą idziemy nie zaprowadzi nas na duchowe mielizny oraz nie zamknie na świat, a umożliwi prawdziwy kontakt z naszym własnym wnętrzem. Bo wiara - jak twierdzą autorzy - jest przede wszystkim otwarciem się na innych.
I to tyle w tym temacie. Polecam wszystkim "poszukującym".
Bóg i terror historii Krzysztof Dorosz 
7,0

Jedna z nielicznych książek, którą poleciłbym bardzo wąskiej grupie osób. Nie chcę komentować wartości treści gdyż, jest to książka mocno światopoglądowa. Nie podobało mi się w niej to, że jest napisana w sposób czarno-biały. Autor dla pewnych założeń przyjmuje bardzo jednoznaczne i uproszczone schematy myślowe. Styl również mnie nie zachwycił. Jest to raczej odtwórczy monolog wysławiający kilku intelektualistów z którym się zetknął. Treści wskazujące na wysiłek intelektualny Autora sprowadzone zostały do stawianych pytań, na które nie udziela on odpowiedzi. Język nie jest najprostszy, trochę kołakowsko-baumanowski, ale brakuje mu pewnej świeżości. Miałem wrażenie, że Autor na siłę próbuję używać górnolotnych i wyszukanych słów, podczas gdy można było ująć pewne rzeczy prostszymi słowami. Cóż, taki styl. Mi osobiście nie przypadł do gustu.