Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sięgnęłam po świąteczne felietony Kisiela, bo znam na tyle jego twórczość, że wiem, iż nie ogranicza się on tylko do tego, co w tytule - zawsze można liczyć na interesujące dygresje, literackie nawiązania i inne konteksty, anegdoty na temat znanych ludzi, zwłaszcza artystów i polityków, oraz ironiczne, a nawet sarkastyczne komentarze. Tak było i tym razem. Boże Narodzenie niejednokrotnie staje się pretekstem do podzielenia się z czytelnikami bogatymi przemyśleniami na aktualne tematy. Przy okazji nieźle obrywa się pisarzom, dziennikarzom, ludziom będącym u władzy, konkretnym gazetom i czasopismom, a także różnym instytucjom. Biorąc pod uwagę lata, w których felietony te powstały - od 1946 roku do lat 80. minionego wieku - trzeba podziwiać autora za odwagę w wygłaszaniu poglądów i za cięty język. Cenne na pewno są też odwołania do dawnej kultury i znanych motywów, np. do greckich filozofów, pierwszych pisarzy chrześcijańskich, postaci literackich (Don Kichota i Sancho Pansy). Czyta się te teksty z wielką przyjemnością, gdyż - mimo upływu czasu - wcale się nie zestarzały, wręcz przeciwnie, wciąż zaskakują ponadczasowością. Kisiel świetnie łączy powagę i refleksję z poczuciem humoru, a jeśli dodamy do tego jeszcze satyrę i kąśliwy, barwny styl, to mamy obraz całości, od której trudno się oderwać. Polecam nie tylko miłośnikom twórczości autora. Audiobooka świetnie czyta Sławomir Orzechowski.