Carl Whitaker

„Rodzinna karuzela. Terapia rodzin bez tajemnic”, na całe szczęście, to nie poradnik! A pozycja klasyczna, która dała fundamenty pod budowanie terapii dla rodzin. Już po kilkunastu stronach czułam się ogromnie zaciekawiona jak potoczy się historia rodziny Brice’ów. Uczestniczyłam w ich terapii, jako ten obserwator na gapę. Przyglądałam się z boku i przysłuchiwałam, jak z każdą chwilą i kolejnym spotkaniem otwierają się, wyciągają problemy na wierzch i próbują się z nimi zmierzyć. Jest tutaj ogrom emocji tych ukrywanych i zakopanych głęboko pod powierzchnią. Masa problemów, z którymi ma do czynienia praktycznie każda rodzina. Do tego depresja, problemy w szkole i związku. Początkowo rodzina nie potrafiła nawet ze sobą rozmawiać, bo każdy dialog kończył się krzykiem, jednak małymi krokami idą w stronę słońca. Dlaczego w rodzinie wybierany jest kozioł ofiarny? Czy dziecko jest lustrem problemów między rodzicami? Nie jest to książka o suchych faktach, ze względu na jej formę czyta się ją, jak dobrą powieść. Wszystkie poruszane w niej tematy są godne uwagi w zasadzie dla każdego. Myślę, że każdy jest w stanie znaleźć w niej coś dla siebie i odnieść się do tego.