Książka Jacka Ketchuma "Przejażdżka" została nominowana w Plebiscycie Książka Roku 2015 lubimyczytać.pl w kategorii Horror. „Kto jest najbardziej przerażającym facetem w Ameryce? Prawdopodobnie Jack Ketchum”
Jeżeli takie słowa wychodzą z ust samego mistrza grozy Stephena Kinga, to chyba nie ma lepszej rekomendacji dla jakiegokolwiek autora.
Jack Ketchum jest postacią wyjątkową. Właściwie nazywa się Dallas Mayr. Zanim pod koniec lat 70-tych ubiegłego wieku chwycił za pióro, imał się różnych zajęć. Był m.in. aktorem, piosenkarzem, sprzedawcą, agentem literackim, nauczycielem.
Jednak największą sławę przyniosły mu jego książki, bezkompromisowe w formie i treści. Choć w wielu kręgach jest autorem legendarnym to jeszcze nigdy nie był wydany w Polsce. Może dlatego, że jest jednym z najbardziej bezkompromisowych twórców współczesnej literatury.
Wyznacznikiem jego drogi literackiej i wyrazem twórczej bezkompromisowości może być jego kultowy już debiut „Poza sezonem”. Po przesłaniu książki do wydawcy ten złapał się za głowę i kategorycznie stwierdził, że książka jest zbyt brutalna i krwawa, aby ją wydać w tej formie. Aby zatem urzeczywistnić marzenia o literackim debiucie Jack Ketchum musiał zdobyć się na kompromis i wyciąć co bardziej krwawe fragmenty. Mimo tych cięć książka i tak wywołała szok wśród wielu czytelników i spotkała się z protestami wszelkiej maści moralistów, oskarżających autora o szerzenie przemocy i pornografii.
I ten szok trwa do dzisiaj. Od tego momentu autor wydał kilkanaście powieści, kilkukrotnie otrzymał nagrodę Brama Stokera, najbardziej prestiżowe wyróżnienie dla twórców grozy. Jego powieści są jednymi z najchętniej przenoszonych na taśmę filmową. Sfilmowane już zostały takie tytuły Ketchuma jak „Dziewczyna z sąsiedztwa”, „Straceni”, „Red”, czy „Offspring”.
Najsłynniejszą powieścią Jacka Ketchuma jest „The Girl Next Door”, czyli „Dziewczyna z sąsiedztwa”, legendarna już opowieść o szaleństwie rodzącym się w ludzkim umyśle i o tym jak szaleństwo zaraża wszystkich wokół, jak infekuje niewinne umysły i prowadzi do eskalacji cierpienia, bólu i nienawiści.
Kolejną powieścią wydaną w Polsce są „Straceni”. To jedna z najdojrzalszych powieści autora, w której dokonał wstrząsającej analizy umysłu szaleńca, który eksploduje nienawiścią w niezapomnianym finale.
Ostatnią do tej pory wydaną na naszym rynku powieścią Jacka Ketchuma jest „Jedyne dziecko”, jedna z najbardziej wstrząsających i przejmujących powieści mistrza grozy. To wyjątkowo prawdziwe i przerażające studium mężczyzny dopuszczającego się przemocy domowej i wykorzystywania seksualnego, a także jego ofiar.
Jeżeli szukasz w literaturze czegoś więcej niż tylko lukrowanej powłoki i bezpiecznych tematów to musisz odkryć prozę Jacka Ketchuma. Prozę mocną, prawdziwą i pokazującą taki wymiar ludzkiej natury, o którym czasami boimy się nawet myśleć.http://www.jackketchum.net/
Ból może działać od zewnątrz.
Mam na myśli to, że czasem to, co widzisz, jest bólem. Bólem w najokrutniejszej,
najczystszej formie. Bez leka...
Ból może działać od zewnątrz.
Mam na myśli to, że czasem to, co widzisz, jest bólem. Bólem w najokrutniejszej,
najczystszej formie. Bez lekarstw, snu czy nawet szoku lub śpiączki, które mogłyby cię
otumanić.
Sięgając po ten tytuł, wiedziałam, z czym będę musiała się zmierzyć, ponieważ prawdziwa historia, która stała inspiracją do napisania tej książki była mi dobrze znana. Nie spodziewałam się jednak, że to, w jaki sposób autor przedstawi tę okrutną sprawę tak bardzo mnie przytłoczy.
Historia dwóch sióstr opowiedziana oczami dwunastoletniego chłopca, który boryka się z własnymi myślami, balansując na cienkiej granicy moralności zmiażdżyła mnie emocjonalnie. Szaleństwo ogarniające matkę, ciotkę, sąsiadkę.. kobietę, która zamiast obdarzyć sieroty opieką, zgotowała im piekło na ziemi.. jest tym bardziej przerażające im więcej dzieci zostaje zarażonych jej obsesją.
Chciałabym napisać, że polecam, ale nie wiem czy powinnam, bo to książka dla ludzi o naprawdę mocnych nerwach.. a fakt, że ta wstrząsająca historia wydarzyła się naprawdę sprawił, że ciężko było mi się otrząsnąć po lekturze.
To było wstrząsające…….
Historia opowiada o nastoletniej Meg oraz jej siostrze Susan, które na skutek tragicznego wypadku tracą rodziców i zmuszone są do zamieszkania u swojej cioci Ruth oraz trójki kuzynów. Sfrustrowana i niezadowolona ze swojego życia Ruth znęca się nad dziewczynkami, co więcej pozwala na to również swoim synom. Dochodzi do niemoralnych czynów. Następnie do ich „zabawy” zaprasza również inne dzieci z sąsiedztwa, które z wielkim zainteresowaniem oraz przyjemnością biorą udział. Po pewnym czasie tajemnica wychodzi na jaw jednakże nikt nie reaguje. Dramat trwa nadal, a działania stają się coraz bardziej brutalne i niekontrolowane. Jedynie jeden z chłopców zaczyna rozumieć powagę sytuacji i próbuje się temu przeciwstawić, jednak pokusa czynienia niedozwolonych rzeczy, bez ponoszenia konsekwencji, jest równie kusząca. Musi wybrać między dobrem, a złem.
To moje pierwsze spotkanie z twórczością autora i z przyjemnością sięgnę po inne dzieła. Podoba mi się styl w jakim pisze, ma lekkie pióro. Mimo, iż książka porusza bardzo trudny temat to czytało mi się ją bardzo szybko. Jeżeli chodzi o samą historię to jest ona wstrząsająca. Autor wspaniale przedstawił: istotę szaleństwa i jego konsekwencji; skrzywienie postrzegania moralności przez dzieci; pozycje dzieci wśród świata dorosłych (chodzi mi o sytuację z policjantem oraz mamą z sąsiedztwa); przyzwolenie dorosłego (odpowiedzialnego za dzieci) na czynienie zła innemu człowiekowi; późniejsze konsekwencje tych działań. Moim zdaniem każdy dorosły człowiek powinien przeczytać tę książkę. Ponieważ może nie zdawać sobie sprawy jak bardzo jego postępowanie oddziałuje na zachowanie dzieci. W końcu dzieci skądś biorą przykład. Powinniśmy o tym pamiętać.