Paweł Dunin-Wąsowicz – warszawiak, dziennikarz, publicysta, krytyk literacki, varsavianista, redaktor naczelny miesięcznika „Lampa”, założyciel wydawnictwa Lampa i Iskra Boża, autor kilkunastu książek. Pasjonat tworzący wysokiej jakości dzieła literackie czy artystyczne (śpiewa i gra na gitarze w zespole Meble). Twórczo łączy odwołania do kanonu literatury z odniesieniami do książek niszowych, pisarzy zapomnianych lub współczesnych o jeszcze niewyrobionej marce. W 2017 r. ukazało się I i II wydanie Żoliborskiego przewodnika literackiego Pawła Dunin-Wąsowicza – na łamach którego autor wskazał ok. 300 źródeł literackich odwołujących się do rozlicznych miejsc na Żoliborzu.
„Każdemu jego śmietnik” to zbiór reportaży i szkiców o ludziach i o śmieciach.
Jestem bardzo miło zaskoczony - większość utworów zawartych w zbiorze całkiem mi się podobała. Szczególnie otwierające książkę „Nie mogłem zabrać wszystkich” Krzysztofa Środy, „Buszujący w skarbach” Nataszy Geoerke, „Ziemia śmiecia” Małgorzaty Rejmer, „Carito” Andy Rotenberg…
Jak widzicie, jest tego sporo. Z czego prawie wszystkie opierały się na ciekawym pomyśle i opowiadały o czymś dla mnie przynajmniej odkrywczym (jak „Śmieciowa przestrzeń” Filipa Springera) lub też miały w sobie coś innego, jak opis fragmentu Albanii czy Nepalu.
Polecam, zwłaszcza, że teksty były lekkie i niedługie, ale jak najbardziej można z nich "coś" wynieść.
Tekst otwierający, czyli tekst Krzysztofa Środy to wisienka na torcie, który wyglądem obiecywał wiele. Wspaniale napisany, to jest petarda. Z polotem, na temat. Dla niego warto było. Podobał mi się również tekst Marii Poprzęckiej o osiedlowych śmietniskach. Te dwa teksty zapamiętam na dłużej, reszta niestety nie porwała mnie, nieraz walczyłam ze znużeniem lub irytacją.