Artykuły
Rekordowa sesja autografów w „Pokoju Monet” podczas Targów Książki EmpikuLubimyCzytać1Artykuły
Kryminały roku wybrane. Nagroda Wielkiego Kalibru dla Marka StelaraKonrad Wrzesiński5Artykuły
Trendy maja 2023 LubimyczytaćEwa Cieślik4Artykuły
25 procent osób czyta tylko na wakacjach. Gdy pracuje, „nie ma na to czasu”Anna Sierant25
Jules Barbey d'Aurevilly

- Pisze książki: horror, klasyka, literatura piękna
- Urodzony: 02.11.1808
- Zmarły: 23.04.1889
Francuski pisarz, poeta, publicysta i wpływowy krytyk literacki. Był postacią niezwykłą i ekscentryczną, pisał powieści i nowele o kontrowersyjnej mrocznej tematyce, zwykle nawiązującej do fantastyki, literatury grozy i satanizmu. Jego książki prowokowały, podważały normy obyczajowe i religijne, lecz prezentowały dopracowaną i sugestywną formę. Były wydawane i tłumaczone w Polsce od lat 20. XX w. do czasów współczesnych.
Uchodził za teoretyka dandyzmu i prekursora dekadentyzmu. Wydał liczne prace, eseje i artykuły krytycznoliterackie, miał znaczny wpływ na życie kulturalne Francji w drugiej połowie XIX w., pod jego wpływem byli pisarze Auguste Villiers de L’Isle-Adam, Henry James i Marcel Proust. Wiele jego utworów zostało zekranizowanych.
- 136 przeczytało książki autora
- 368 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
Patrząc na nią nabierało się pewności, że to jeden z owych organizmów spotykanych we wszystkich królestwach przyrody, organizmów, które z wyboru czy instynktu szukają głębi, nie zaś powierzchni rzeczy; jedna z istot przeznaczonych do współżyć tajemnych, które pogrążają się w życiu, jak wielcy pływacy pływający pod wodą, jak górnicy oddychający pod ziemią - istot wielbiących tajemnicę, jej głębie i dla tych głębi; toteż tworzą ją wokół siebie i kochają aż do kłamstwa, bo kłamstwo to tajemnica podwójna, zasłona nieprzenikliwsza, ciemności za wszelką cenę! Może takie istoty kochają kłamstwo dla kłamstwa, jak kocha się sztukę dla sztuki, jak Polacy kochają bitwy. (...) Jestem przekonany, że dla pewnych osób szczęście kryje się w oszustwie. W myśli, że kłamie się i oszukuje, jest przerażająca, ale upajająca szczęśliwość: tylko ty sam znasz siebie, grasz społeczeństwu komedię, którą ono dało się zwieść i która wynagradza cię za koszta inscenizacji wszystkimi rozkoszami pogardy.
Patrząc na nią nabierało się pewności, że to jeden z owych organizmów spotykanych we wszystkich królestwach przyrody, organizmów, które z wy...
Rozwiń ZwińJeśli wielkie serce mogłoby wybawić, byłabyś zbawiona, ale pycha wypaczyła twoje życie, tak samo jak moje.
Jeśli wielkie serce mogłoby wybawić, byłabyś zbawiona, ale pycha wypaczyła twoje życie, tak samo jak moje.
Ale na swoim szczeblu możliwości duchowych, pasji i inteligencji jak on zakończyli życie przed śmiercią, która nie jest końcem życia i często zjawia się na długo przedtem.
Ale na swoim szczeblu możliwości duchowych, pasji i inteligencji jak on zakończyli życie przed śmiercią, która nie jest końcem życia i częst...
Rozwiń Zwiń