Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lekki wstęp do pism Ewagriusza z Pontu w formie krótkich aforyzmów i obszerniejszych fragmentów. Autor rozbraja nas szczerym wprowadzeniem do książki, która zlepiona została z soczystych kąsków innych książek wydanych przez TWB. Schludnie uporządkowana wg ośmiu złych myśli z podziałem na poszczególne tytuły książek, które warto zgłębić w dalszej kolejności. Szczególnie godna uwagi jest "acedia", przez wzgląd na rosnącą liczbę samobójstw i jałowy konsumpcjonizm. Fanatyczne nastawienie względem "nauki" sprawia, że wrzucamy większość podobnych do siebie przypadków do wora z napisem "depresja", zaleczamy tabletkami i "pozytywną" psychologią. Zupełnie lekceważymy choroby ducha, które wymagają innego leczenia. Swoją przygodę z myślą Ewagriusza rozpocząłem od "Osiem logismoi" ks Misiarczyka - gorąco polecam! (Dodatek "Osiem duchów zła w apoftegmatach..." jest słaby, a przez to że umieszczony na końcu, może pozostawić nieco gorsze wspomnienie całości) ------------------------------------------- „Tyran, który w dzień zachowuje się jak ryczący „lew” lub rozjuszony „samotny dzik” i biega z „oczyma nabiegłymi krwią”, nocą zmienia się w biedne stworzonko prześladowane przez niedorzeczne lęki i koszmary”. „Cały przemysł rozrywkowy i turystyczny tym się jedynie zajmuje, aby ulżyć biednym współczesnym w utrapieni acedii, więcej nawet – aby nie dopuścić w ogóle do ich świadomości, że cierpią na to schorzenie. Tylko, broń Boże, żadnego spoczynku, żadnej pustki! „Cierpienie dzielone z kimś innym to połowa cierpienia”, błogosławione działanie podróży lub „zmiany tapety” – czy to wszystko nie jest od dawna znane? A przecież problem nie zostaje przez to rozwiązany, lecz jedynie przesunięty. Piękna iluzja ulotni się i acedia powróci na nowo – domagając się jeszcze większych dawek rozrywki”. „Nie sprzedawaj trudów za ludzkie zaszczyty ani nie oddawaj przyszłej chwały dla lichego uznania. Ludzka bowiem chwała spocznie w prochu, a jej cześć zgaśnie na ziemi, chwała zaś cnoty przetrwa na wieki”.