Janina Macierzewska

Córka Kazimierza Batyckiego (kowala) i Marianny ze Strzemińskich (rolniczki), od 1914 mieszkała w Korytowie pod Żyrardowem, gdzie rodzice nabyli gospodarstwo rolnicze. W 1927 ukończyła prywatne Gimnazjum Humanistyczne Joanny Motylińskiej w Żyrardowie; pracowała jako urzędniczka w biurze Spółdzielni Spożywców w Grodzisku Mazowieckim, potem w firmie Worohicz w Warszawie. W 1931 wyszła po raz pierwszy za mąż (za mechanika Kazimierza Sakrę, zmarłego w 1936) i rok później przeniosła się do Kielc. Tam była m.in. instruktorem przysposobienia spółdzielczego w Zakładach Wytwórczych "Społem" i kierowała Kołem Oświatowym przy tym przedsiębiorstwie. W 1939 wyszła za mąż za mechanika Wacława Macierzewskiego. W czasie okupacji niemieckiej osiadła w Pruszkowie (1941), gdzie pozostała również po wojnie.

W latach 1946-1947 współtworzyła Wydział Kulturalno-Oświatowy Okręgowej Rady Związków Zawodowych w Warszawie, następnie skoncentrowała się na pracy literackiej. Debiutowała powieścią Dom przy ul. Stalowej 24 (1946). Współpracowała z Polskim Radiem (1949, 1958-1959). Od 1956 członek Związku Literatów Polskich, w latach 1956-1963 była przewodniczącą Koła Miłośników Książki przy Bibliotece Miejskiej w Pruszkowie. W 1969 została członkinią Mazowieckiego Towarzystwa Kultury i Towarzystwa Kulturalno-Naukowego miasta Pruszkowa; współpracowała z czasopismami "Mówi Pruszków" (wydawanym przez Towarzystwo Kulturalno-Naukowe) i "Głos Pruszkowa". W 1988 otrzymała nagrodę jubileuszową ministra kultury i sztuki.