Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawy, ambitny projekt. Jak to zwykle w przypadku zbioru opowiadań bywa, poziom jest nierówny. Znajdziemy tu zarówno objawy przerostu formy nad treścią, jak i teksty zwyczajnie przynudnawe. Najciekawsza historia to zdecydowanie ta o Śłońcisławie, zaś literacko konkurencję pozamiatał Dukaj. Nie ma chyba większego sensu punktowanie autorów i wytykanie im mocno chybionych już po 14, a nie 50 latach, wizji przyszłości. Nie zmienia to faktu, że książkę czyta się dziś z pewnym rozbawieniem jako studium epoki, w której np. wiara we wszechmoc Unii Europejskiej wydaje się niezachwiana nawet u jej krytyków. Bardziej lewicowi autorzy dokładają Kościołowi i "polskiemu zaściankowi", bardziej prawicowi chłoszczą bezduszną UE i towarzyszącą jej politpoprawność (tu akurat trafność przepowiedni jest momentami porażająca). Tak więc dla każdego coś miłego. No może oprócz miłośników wizji przyszłości jak z Metra 2033 - ci mogą czuć się odrobinę zawiedzeni.