Kochali się, że strach Andrzej W. Sawicki 6,3
ocenił(a) na 711 lata temu W sumie ocena powinna być 6+, ale połówek brak.
Jak sam tytuł wskazuje - będzie o miłości. Trzynastu autorów, zatem trzynaście pomysłów na każdą z nich. A każda jest inna, jak miłość. Opowiadania mieszczą się w ramach gatunku, jakim jest Fantastyka, czyli fantasy, sci-fi i horror.
O książce można powiedzieć wiele. Jedne utwory zaskakują, inne urzekają, następne się czyta całkiem miło, kolejne już nudzą i bywają niesamowicie przewidywalne. Jeden wielki kocioł - smutne historie przeplatają się z pariodiami. Nigdy nie wiesz co możesz spotkać za kolejną stroną.
Co do samych opowiadań.
Jednym z moich ulubionych(jak większości) było "Miód moich żył". Pan Rafał zafundował nam niezwykły i dość oryginalny świat. Tym, którym naprawdę się spodobało to opowiadanie, polecam "Głową w mur" i "Dziki mesjasz", gdzie poznacie ten sam świat dużo szerzej(jeszcze nie czytałam, ale opowiadanie jest częścią tej przyszłej trylogii).
Najbardziej zaskakującym było "Serce na dłoni". Króciutkie, ale potrafi uderzyć w człowieka.
I takie, które czytałam z przyjemnością: "Dożywocie", "Wielkie, magiczne... hm..."(chociaż koniec mnie trochę zawiódł) "Tylko mnie kochaj..."
Uczucia mieszane mam nadal do "Głogu".
Reszta mogła być, jednak nie wzbudziła we mnie większych emocji.
Komu polecam? Każdej osobie, która lubi poeksperymentować :)