Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka Sylwii Chutnik to zbiór 11 opowiadań. Tworzą je historie różnych ludzi, z różnych środowisk i na różnych etapie życia. Nie są to jednak historie oderwane od rzeczywistości lecz takie, które wydarzają się na codzień, mogą dotyczą naszych bliskich, sąsiadów czy współpracowników. Możemy znaleźć tam również siebie, swoje obawy, lęki, problemy. Jestem osobą, która ceni sobie taką formę książek jak zbiory opowiadań. Czasem w krótszych formach zawrzeć można więcej niż w wielustronnicowych, opasłych tomach. Mnie osobiście wszystkie historie jednak nie porwały. Niektóre bardziej chwyciły za serce może właśnie z powodu podobnych przeżyć, czasu w których się wydarzyły czy podobnych rozmyślań. Tematy jakie zostały poruszane to m.in. samotność, odrzucenie, zagubienie, poszukiwanie szczęścia, miłość, trauma, strata, gwałty. Odnosząc się do tytuły. Dintojra to wg słownikowej regułki: sąd lub krwawa rozprawa w środowisku przestępczym. Szczerze mówiąc nie znalazłam jej w tej książce w takim stopniu jak oczekiwałam. Może spowodowane jest to złym nastawieniem lub niezrozumieniem do końca przekazu. Ja jednak po lekturze pozostałam raczej w nastroju przygnębienia i przybicia. Mimo to nie da się jej odmówić, że pozycja ta skłania do refleksji i przemyśleń. "Nie wiadomo, co zrobić z przeszłością, zwłaszcza cudzą. Nie ma sensu wiedzieć wszystkiego, ale jednak korci." Sylwia Chutnik, Dintojra