Lauren Liebenberg

Prze... No właśnie prze..co? Przedziwna do tej powieści trochę pasuje, ale nie oddaje wszystkiego, przezabawana - na pewno nie, chociaż momentami można się uśmiechnąć. Przesstraszajaca - o tak !! Trochę tak, wątki z życia Afrykanerów, szorstkość Oupa(dziadek). Odrobinę, przeładowana - o co to , to nie. Może przesłodka, bo przecież narrację prowadzi mała dziewczynka - oo to też nie do końca, bo są tu robaki, choroby, odrobina przemocy, pomieszane jednak ze smakiem dżemu, ciekaością i ufnością do świata. Można by wymieniać i wymieniać, mimo że powieść nie za długa, ale żadne słowo do końca nie określa tej powieści i to jest w niej właśnie genialne. Ciekawa i taka "pomiędzy" spowodowała, że przeczytałam ją jednym tchem. Emocje mi się udzieliły, a w duszy obudził się jakiś tętent Czarnego lądu. Polecam bo jest tu jakaś magia, napięcie i to "coś".