Cytat dnia
Nie wydaje się pani, że troska też może stymulować?". "Tym co stymuluje człowieka najskuteczniej jest egoizm". "A miłość?". "Miłość wynika z...
Najnowsze artykuły
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2
1
ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024
7
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 112
Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”1
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2016
2008Zimowe Panny Cristina Sánchez-Andrade
Przeczytałam na koniec zimy "Zimowe Panny". W jedno popołudnie. Książka dla osób, których zachwyciło "Sto lat samotności" Marqueza, "Ultra Montana" Horwatha czy "Na wschód od Edenu" Steinbecka. Bardzo podobny styl snucia opowieści, splotów akcji i dziwności życia w małej wiosce. Ja osobiście się zachwyciłam! Zimowe Panny wracają po latach do miejsca, które, odizolowane od świata, rządzi się swoją logiką i prawami. Jest tu gama uczuć, emocji, niespełnionych marzeń i tajemnica. Czyta się lekko, aczkolwiek zdaje sobie sprawę, że trzeba mieć zamiłowanie do takiej literatury. Chętnie poznałabym kolejne pozycje autorki. Nachodzi mnie też refleksja, że zamknięte społeczności - ja sama wywodzę się z małej miejscowości - żyją życiem, do którego można przywyknąć, ale często bywa destrukcyjne. Dla odmiany sięgnę teraz po jakaś "wielkomiejską" opowieść! Ta książka jest jak dziwna przyprawa lub zioło. Może lukrecja? Taaaak. Zmieniająca smak, której słodycz wydaje się wręcz czymś nienaturalnym. Ja lubię:)Zimowe Panny Cristina Sánchez-AndradeNietuzinkowa przygoda z siostrami … Pierwszy raz od dawna mam w głowie pustkę podczas pisania recenzji książki.Nie wiem w jaki sposób mam ją ocenić, nie chcąc zaniżyć oceny, a jednocześnie nie popaść w euforię. „Zimowe panny” to powieść dziwna.Dlaczego?Fabuła toczy się swoim rytmem.Jest leniwa, osobliwa, na myśl przywodzi mi polskie lektury, które musiałam czytać w szkole, w których nie brakowało symboliki i zamysłów:”Co autor miał na myśli?".Saladina i Dolores(główne bohaterki),jakby wyrwane z innego świata sprawiają wrażenie istot pozaziemskich,a jednocześnie są tak bardzo ludzkie.Wzbudzają sympatię jednocześnie zniechęcając do siebie.Tło dla życia sióstr jest niepokojące.Autorka powoli zdradza szczegóły, nie śpieszy się z tym.Wszystko jest niesamowicie intrygujące, jednocześnie irytujące.W tym całym kontrolowanym ładzie wkrada się chaos.Jeśli taki był zamysł autorki, to mogę jedynie pogratulować kunsztu literackiego.Najlepiej przekonać się samemu.Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
