polski prawnik, profesor nauk prawnych, historyk idei i prawa, teoretyk administracji, specjalizujący się w opracowywaniu projektów ustaw i zagadnieniach samorządowych, radca prawny i adwokat.
Profesor zwyczajny, dyrektor Instytutu Nauk o Państwie i Prawie Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, były członek Rady Legislacyjnej. Członek Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów. W latach 2000–2009 Przewodniczący Fundacji Uniwersytetu Warszawskiego. Był sekretarzem Zarządu Generalnego Polskiego Towarzystwa Historycznego (1985–1988) i wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Historycznego (1988–1991).
Uczestniczył w pracach nad reformą administracji publicznej w latach 1991–1994, 1995–1997, 1998. Autor projektu drugiej ustawy samorządowej dla miasta stołecznego Warszawy. Współtworzył projekt ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Autor i współautor wielu publikacji z zakresu prawa administracyjnego, historii myśli politycznej i prawnej, historii ustroju i prawa, prawa cywilnego, konstytucyjnego oraz teorii i filozofii prawa. Jest wykładowcą Collegium Civitas w Warszawie oraz Krajowej Szkoły Administracji Publicznej.