Cathleen Galitz

Nie miałem co czytać w deszczowy dzień, a na kwaterce było parę harlequinów, więc stwierdziłem: a, sprawdzę! I ło matko. To było ciekawe przeżycie. Przeczytałem tylko pierwsze opowiadanie. Kurczę, naprawdę chciałbym napisać coś dobrego o tej książce, bo sceny miłosne były już nieco lepsze niż w innej historii, którą przeczytałem, ale ludzie, żeby nawet nie dokończyć głównego wątku?! Jak ktoś myśli, że rozwiązanie nadejdzie, to się myli. A zapowiadało się nawet nieźle, choć nadal wszystko ma swój cukierkowy klimat.