Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdańsk. Pomorze. XIII wiek. Dwór Świętopełka II Wielkiego. Do Gdańska wraca poselstwo, które książę wysłał do Rzymu (do Pana Papieża). Niedawno Konrad Mazowiecki sprowadził Krzyżaków, ale jeszcze nikt nie wie czy oni są "ci dobrzy czy ci źli". Świętopełk i biskup Chrystian wiedzą na razie tylko jedno: przy zdobywaniu pogańskich Prus trzeba będzie się dzielić z Krzyżakami (tak chce papież i cesarz). Trwają targi i dyskusję czy to dobrze, że ci Krzyżacy się nagle zjawili i dlaczego ich wypędzono z Węgier i czy uda się jednak zrobić tak, żeby Prusów podbić, nawrócić a jednak zdobytych ziem nie oddawać Krzyżakom. Drugi wątek to syn Świętopełka ... Mściwoj II. To młody typowy "Książę=nastolatek" z kompleksami (kuleje na jedną nogę): zaczyna rozumieć, że kiedyś będzie władcą (będzie musiał przejąć interes po ojcu),nie lubi swojego nauczyciela, jako następca tronu ma swoją drużynę (przyszłych rycerzyków),jako nastolatek nie lubi kiedy doradcy ojca przypominają mu, że jeszcze nie jest dorosły (jak typowy nastolatek w myślach buntuje się i wszystkim wygraża: jeszcze zobaczą, wymienię ich na moich doradców a oni pod topór albo do lochu, albo na wygnanie),troszeczkę fascynuje go pogaństwo (Pomorze nie jest jeszcze całkiem schrystianizowane, jego niania jest nadal poganką) i zaczyna interesować się seksem (córka jednego z wojowników taty ma na imię Ludmiła i jest bardzo piękna, piersiasta i młody książę boi się do niej zagadać). Najciekawszy w powieści jest moment, gdy nieznajomy (może jakiś pogański szaman, kapłan) daje Mściwojowi amulet z kła niedźwiedzia. Fajnie napisana scena. Prawie tak, jak w powieści fantasy.