Źródło: By Nicolas Mignard - http://www.lessing-photo.com/dispimg.asp?i=26030249+&cr=3&cl=1, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=631410
Znany jako: Molière, Jean Baptiste PoquelinZnany jako: Molière, Jean Baptiste Poquelin
Pochodził z rodziny mieszczańskiej, ukończył studia prawnicze, jednak pracy w zawodzie nigdy nie podjął. W 1643 r. założył w Paryżu wspólnie z Magdaleną Bejart Illustre Théâtre, wędrowną trupę, która wystawiała zapomniane farsy średniowieczne oraz włoskie commedia dell’arte. Gdy zespół zbankrutował, Molière został uwięziony za długi. Po wyjściu na wolność kontynuował życie wędrownego aktora aż do 1658 r., kiedy to jego trupa wróciła do Paryża. W 1659 roku wystawił tam swoją komedię Pocieszne wykwintnisie, która odniosła ogromny sukces, wzbudzając przychylność króla Ludwika XIV. Molier wierzył w skuteczność nauczania ze sceny. Komedie jego odznaczają się niezwykłą różnorodnością i najwyższymi walorami artystycznymi. Uprawiał tzw. wielką komedię, widowiska farsowe, komedię heroiczną i komediobalet. Połączył w nich tradycję rodzimej farsy ludowej z elementami włoskiej commedia dell’arte i klasycznej sztuki komicznej (Arystofanes i Plaut). Prezentując galerię wiecznych typów ludzkich, dawał zarazem satyryczny obraz francuskiej obyczajowości XVII w. – ośmieszał salonową przesadę (Pocieszne wykwintnisie, wyst. 1659),niezrozumienie życia rodzinnego (Szkoła mężów, wyst. 1661, Szkoła żon, wyst. 1662),hipokryzję i zakłamanie dewotów (Świętoszek, wyst. 1664),wielkopańską pozę arystokratów (Don Juan, wyst. 1665),okrutną pogardę światowców wobec uczciwych i prostolinijnych (Mizantrop, wyst. 1666),manię gromadzenia bezużytecznych bogactw (Skąpiec, wyst. 1668). Molière przepoił swą twórczość głębokim humanizmem – mimo goryczy i pesymizmu wierzył w rozum ludzki i zdolność przezwyciężania zła oraz opowiadał się za wolnym i godziwym wyborem własnej drogi. Poślubił córkę Magdaleny Bejart – Armandę. Zmarł na scenie podczas wystawiania sztuki Chory z urojenia. W trakcie czwartego przedstawienia komedii Molière przeszedł zapaść, gdy odgrywał scenę fingowanej śmierci Argana (tytułowego chorego),a wkrótce po tym zmarł. Pierwotnie odmówiono mu pochówku na cmentarzu, jednak po wstawiennictwie arcybiskupa Paryża został pochowany na cmentarzu katolickim poza Paryżem, dopiero później jego zwłoki zostały sprowadzone do Paryża i pochowane na cmentarzu Père-Lachaise.
Poza "Skąpcem" to zestawienie trzech najpopularniejszych komedii Moliera. Znać je i rozumieć powinien każdy człowiek uważający się za dojrzałego i obytego w sztuce. Niezbędna klasyka, ale czy klasykę trzeba lubić...?
Każda z tych trzech sztuk jest inna, nie tylko w sensie ale nawet i podaniu (wiersz lub proza). Charakterystyczne dla Moliera są zakończenie spadające jak grom z jasnego nieba (sic!),które ucinają fabułę pozostawiając odbiorcę albo z zadumą albo z niczym.
Dla mnie akurat tłumaczenie Radziwiłowicza nie bardzo przypadło do gustu, preferuję język Boya Żeleńskiego - jest bystrzejszy, ładniejszy i świeższy - cięty jak świeża.
Zaskoczeniem dla mnie jest słaba dostępność Moliera w większości bibliotek, oczywiście poza dwoma utworami w kanonie lektur.
Molier i Fredro to podstawa do rozmów o komedii
🎭💰 "Skąpiec" Moliera - Satyra na Chciwość i Próżność 💼🤑
Molier, mistrz komedii francuskiej, w swoim dziele "Skąpiec" wplata w siebie elementy humoru, ironii i przekazu moralnego. Ta klasyczna komedia to opowieść o chciwości i pragnieniu bogacenia się kosztem innych, a zarazem subtelna krytyka ludzkiej natury i próżności. 💰🎭
W centrum uwagi stoi Harpagon, tytułowy skąpiec, który bardziej kocha swoje złoto niż ludzi. Jego obsesyjna chęć zgromadzenia majątku prowadzi do absurdalnych sytuacji, które składają się na konwencję komediową tego dzieła. Molier zręcznie wykorzystuje postać Harpagona jako przerysowany, choć niestety często także boleśnie realistyczny, przykład ludzkiej chciwości. 💼🌟
"Skąpiec" nie tylko bawi, ale i wskazuje na błędne drogi, na które nas prowadzi zbytnia obsesja na punkcie materializmu. Dialogi pełne sprzeczności i humoru ukazują, jak Harpagon nieświadomie wpada we własne sidła, zyskując jednak empatię ze strony czytelnika, który może dostrzec pewne odbicie siebie w jego zachowaniach. 💬🤣
Jednakże, choć dzieło to zachowuje swoją aktualność i wartość w przekazywaniu uniwersalnych prawd o ludzkiej naturze, niekiedy może sprawiać wrażenie nadmiernie schematycznego. Część z postaci wydaje się być bardziej narzędziem do przekazu moralnego niż pełnowymiarowymi postaciami. 🎭📜
Molier, znany jako jeden z najważniejszych dramatopisarzy i komediopisarzy XVII wieku, potrafił zręcznie łączyć humor z przesłaniem moralnym. Jego komedie, w tym "Skąpiec", były nie tylko źródłem rozrywki, ale także krytycznym zwierciadłem społeczeństwa. 📚🎩
"Skąpiec" Moliera to świetny przykład komedii satyrycznej, która bawi i skłania do refleksji nad naturą ludzką. Pomimo pewnych ograniczeń w rozbudowanych postaciach, warto docenić głębszy przekaz moralny i uniwersalność tej historii. Dla tych, którzy lubią połączenie humoru z przesłaniem, "Skąpiec" zasługuje na ocenę 6/10. 🤝🌟