Najnowsze artykuły
ArtykułyPowieść o zagrożeniach płynących ze Wschodu. Ryszard Oleszkowicz o „Zanim zabijesz moją śmierć”
1
ArtykułyJakub Jarno. „Światłoczułość” to powieść opakowana w powieść, owinięta w listy
2
Artykuły„Kraj kobiet“ Grzegorza Gajka – przeczytaj fragment książki!
1
ArtykułyLiteracka Nagroda Nobla 2024. Han Kang laureatką
40
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2005
Mgła jedwabna - Wybór poezji koreańskiej XX wieku Soweol Kim 
Październik - wypad do Korei Południowej.
"Mgła jedwabna...".
Ot, taka ciekawostka, bo nie umiem na ten tomik poezji spojrzeć jak na Wielką Literaturę. Tym bardziej, że po wgryzieniu się (dzięki kilku lekturom) w koreańskie realia, wyrobiłam sobie zdanie na temat Koreańczyków, na pewno nie postrzegam ich jako mężczyzn delikatnych, subtelnych. A tu proszę - zaskoczenie, znalazło się trzech panów piszących finezyjnie. Wprawdzie nie jest to poezja, która chwyciła mnie wyjątkowo mocno za serce, ale kilkoma wierszami byłam zauroczona. Pozostałe, no cóż, nie trzymały poziomu, ale może to kwestia tłumaczenia?
Nie zarzucam nic tłumaczowi, wyobrażam sobie, jakie miał trudne zadanie, próbując nie utracić podtekstów, sensu, klimatu. Chciałabym tylko móc przeczytać te wiersze w wersji oryginalnej, ale to się z pewnością nie zdarzy.
I tym mało optymistycznym akcentem kończę, polecając przeczytanie tego tomiku wierszy bezpośrednio po jakiejś koreańskiej lekturze.
Mgła jedwabna - Wybór poezji koreańskiej XX wieku Soweol Kim
Poezja koreańska rysować się może jako okazja do zagłębienia się w tajniki duszy czy odkrywanie piękna samego słowa oraz namalowanych nim obrazów - ale w formie nieco egzotyczne. Wśród utworów trzech poetów opublikowanych w tym zbiorze znajdziemy mnóstwo krajobrazów typowych dla Korei, odniesień kulturowych, symboliki (w interpretacji pomagają z pewnością przypisy). Pierwsza część tomiku to wiersze nieco prostsze, kolejnych dwóch poetów operuje często bardziej skomplikowanym przekazem. Wiersze są raczej krótkie - może nie zawsze w typie japońskiego haiku, ale na pewno niektóre coś z haiku w sobie mają. Część jest malownicza, część głęboka, symboliczna i refleksyjna (choćby tematyka przemijania),są też elementy zabawy słowem ("Echo"). Bardzo ciekawe doświadczenie.
