Roch Sulima

Dla mnie znakomite wprowadzenie w taki gatunek antropologii… Tym bardziej ciekawe, że Autor opisuje moje miejsce na ziemi, czyli rejon ul. Międzynarodowej i Zwycięzców na Saskiej Kępie. No i to moja dzielnica wypromowała Józefa Tkaczuka – kiedy nie było jeszcze memów w dzisiejszym znaczeniu. On był pierwszy! A i naruszenia fonosfery - nie tylko na działkach - z wiekiem odbieram coraz dotkliwiej... I jeszcze jedno: Autor uświadomił mi, że: „Polskie przysłowia nie znają pojęcia „śmieci” jako odpadków, czegoś zbędnego. Śmiecie są synonimem własności, gospodarzenia, obfitości dóbr. „Stare śmiecie” to synonim tutejszości, domowości, znak zasiedzenia, wykładnik tożsamości. Śmiecie to coś, co ”miecione”, a wiec pierwotnie mnogie, niepoliczalne, rozproszone, oznaczające bogactwo”.