Najnowsze artykuły
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński6
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać7
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Marek Jedliński
2
7,0/10
Pisze książki: filozofia, etyka
prof. UAM dr hab. Marek Jedliński - autor kilkudziesięciu publikacji naukowych poświęconych myśli tradycjonalistycznej (rosyjskiej, anglosaskiej, niemieckiej, francuskiej i włoskiej),kulturze rosyjskiej oraz problematyce obcości. Autor trzech monografii: Rosyjskie poszukiwania sensu i celu…(2015); Obcości. Szkice z filozofii i literatury (2017; wraz z K. Witczakiem); Ku przeszłości! René Guénon, Julius Evola i nurty tradycjonalizmu (2019). Inicjator i organizator konferencji naukowych o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym.
7,0/10średnia ocena książek autora
1 przeczytało książki autora
6 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Ku przeszłości! René Guénon, Julius Evola i nurty tradycjonalizmu. Studium z filozofii kultury
Marek Jedliński
7,0 z 1 ocen
7 czytelników 1 opinia
2019
Obcości. Szkice z filozofii i literatury
Krzysztof Tomasz Witczak, Marek Jedliński
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
2017
Najnowsze opinie o książkach autora
Ku przeszłości! René Guénon, Julius Evola i nurty tradycjonalizmu. Studium z filozofii kultury Marek Jedliński
7,0
Należy docenić wysiłek autora na polu mało eksploatowanym w Polsce. Na uwagę zasługuje bogaty wstęp, omawiający pojęcie tradycji.
Odrzuca język pracy, zanadto sztuczny, zbyt naszpikowany "trudnymi" słowami, popadający w tendencję do budowania zdań wielokrotnie złożonych.
Na plus: znajomość przez autora wielu języków (szczególnie francuski i niemiecki).
Na końcu nie mam pewności, czy na miejscu jest porównywanie Sorokina z Bierdiajem, a z drugiej strony Guenona z Evolą. Autentyczniejsze byłoby chyba ich omówienie odrębnie. Zestawienie wynika pewnie ze specjalizacji autora.
Sama myśl wszystkich wspomnianych tradycjonalistów jest ciekawa. Autor zdaje się raczej z nimi (jako tradycjonalistami) sympatyzować, wydaje się jednak, że sam "tradycjonalistą integralnym" nie jest, a nawet zarzuca Sorokinowi, że tak powiem, postawę antykobiecą.