Aleksander K. Smakosz

"Powietrze w tym czasie było bowiem ciężkie, gęstę i nasiąknięte smrodem gnijących trupów, wyziewami chorych i lekarstw." Boccacio G. Dekameron, 1975 Zasięg moich literackich zainteresowań zazwyczaj orbituje wokół fikcyjnych wydarzeń i aspektów grozy, jednak nigdy nie pozostanę bierny wobec makabrycznych i owianych tabu tematów, które na stałe scaliły się z historią człowieka. Eksperymenty na ludziach, wykorzystywanie zwłok, wszelkie tortury, kanibalizm, nekrofilia, czy nawet kwestie rzekomej czarnej magii to tematy, które na dobre rozpalają moją wyobraźnię, toteż z ogromną przyjemnością chciałbym przedstawić Wam najnowszą pozycję z Wydawnictwa Pharmacola, którą dzięki uprzejmości redaktora naczelnego, mogłem objąć patronatem medialnym. "Epidemie. Historyczne metody leczenia i prewencji" to jak mokry pocałunek w przedwieczną czaszkę śmierci i swoisty kolaż historyczny dla każdego, kto chce zgłębić kwestię epidemii pod kątem historycznym, medycznym oraz naturalnie wspomnianych tu metod leczenia oraz prewencji. Pharmacola przedstawiając dziesięć tematycznych artykułów prezentuje nam nie tylko wiele ciekawych i przydatnych informacji, lecz także wycinek z życia dawno minionych pokoleń. Autorzy tekstów poprzez omawianie wybranych tematów, przedstawiają nam wiele nurtujących kwestii, które mogły zajmować głowy naszych przodków oraz tych, którzy musieli spojrzeć śmierci prosto w oczy. Podczas zagrożenia człowiek łapie się każdej ewentualności, więc po latach/wiekach możemy spojrzeć na ogromny kolaż tematyczny, który przy dzisiejszym postępie medycyny może budzić śmiech. Zawartość powyższej publikacji idealnie oddaje definicję słowa "epidemia". Autorzy artykułów, którzy nie musieli wciskać się w wąskie ramy tematyczne, mogli do woli operować słowem, ostatecznie prezentując nam przekrój, o którym nie śniliśmy. Czytelnicy, którzy zdecydują się na lekturę, będą mieli możliwość zapoznać się z różnego rodzaju pomaderami, mitycznymi wręcz teriakami, legendą o occie czterech złodziejów, który przez lata urósł do wagi mitów, a także różnego rodzajów proszków i specyfików, które często żerowały na zdesperowanych jednostkach. Publikacja wypełniona jest wspomnianą tu historyczną prewencją (cytaty lekarzy i filozofów, fragmenty publikacji) oraz wszelkiego rodzaju chorobami, o których staramy się nie myśleć w swojej codziennej egzystencji. Bardzo pozytywnym aspektem artykułów jest fakt, że autorzy nie skupiają się na samej historii, lecz z grubsza prezentują stan badań na dzień dzisiejszy. Omawiając ogólne wrażenia z publikacji, warto wspomnieć o samym wydaniu oraz o tematycznych ilustracjach wybranych na potrzeby atykułów. Wspomniany tu redaktor naczelny, Aleksander K. Smakosz, dokonał sporej selekcji, dzięki czemu lektura artykułów zdaje się być jeszcze bardziej emocjonująca. Redaktorzy zadbali o wysoki poziom merytoryczny artykułów, zachowując przy tym względne podejście do prostszych i mniej wymagających czytelników. Jestem człowiekiem, który zdaje sobię sprawę ze swoich braków w pewnych kwestiach, a który mimo to czerpał ogromną przyjemność z czytania większości artykułów. Zdarzyły się pewne niezrozumiałe kwestie naukowe, jednak tu mogę mieć pretensje do samego siebie. Podczas lektury zgłębiłem sporo nieznanych mi do tej pory tematów oraz przypomniałem sobie kilka rzeczy, które kiedyś mnie interesowały. Moimi faworytami w zbiorku były tematy morowego powietrza oraz przebijająca się gdzieniegdzie średniowieczna cecha obwiniania diabła za wszystkie złe rzeczy w historii ludzkości. Gorąco polecam. Konkretne źródło wiedzy, dla tych, którzy lubią poznawać nowe tematy. Łapcie link do książki: https://pharmacopola.pl/.../epidemie-historyczne-metody.../