Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 19 kwietnia 2024LubimyCzytać204
- ArtykułyPrzeczytaj fragment książki „Będzie dobrze” Aleksandry KernLubimyCzytać1
- Artykuły100 najbardziej wpływowych osób świata. Wśród nich pisarka i pisarz, a także jeden PolakKonrad Wrzesiński1
- ArtykułyPięknej miłości drugiego człowieka ma zaszczyt dostąpić niewielu – wywiad z autorką „Króla Pik”BarbaraDorosz2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Louise Michel
Źródło: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/13/Louise_Michel%2C_grayscale.jpg/800px-Louise_Michel%2C_grayscale.jpg
1
8,5/10
Pisze książki: historia
Urodzona: 29.05.1830Zmarła: 09.01.1905
Louise Michel, ps. „Enjolras”, znana też jako Czerwona Dziewica Montmartru lub Dobra Louise (ur. 29 maja 1830 w Vroncourt-la-Côte, zm. 9 stycznia 1905 w Marsylii) – francuska działaczka anarchistyczna, rewolucjonistka, bojowniczka Komuny Paryskiej, pionierka feminizmu we Francji, nauczycielka i działaczka społeczna, poetka i pisarka, członkini loży masońskiej.
Swoją postawą w czasie Komuny Paryskiej i ośmioletniego zesłania zaskarbiła sobie uznanie nie tylko wśród anarchistów, ale i wśród przeciwników politycznych. Jej pogrzeb zgromadził niemal 100 tys. osób.
Swoją postawą w czasie Komuny Paryskiej i ośmioletniego zesłania zaskarbiła sobie uznanie nie tylko wśród anarchistów, ale i wśród przeciwników politycznych. Jej pogrzeb zgromadził niemal 100 tys. osób.
8,5/10średnia ocena książek autora
3 przeczytało książki autora
5 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Pod czarnym sztandarem (1883) Louise Michel
8,5
Tekst historyczny i dość trudny do oceny, tym bardziej, że jest to właściwie przemowa Louise Michel podczas jej rozprawy sądowej. Daję jednak 9, ponieważ należy docenić wydawców, że udało im się wydać na poziomie tekst tak istotnej dla ruchu robotniczego oraz anarchistycznego osoby, jaką niewątpliwie była Louise Michel.
Na uwagę zasługuje fakt, że w broszurze zamieszczono przemowę w dwóch zredagowanych wersjach. Jedna przez samą autorkę, druga przez jedną z francuskich gazet.