Wiele można się dowiedzieć o człowieku po tym, w jaki sposób kogoś zostawia. Niektórzy robią to spokojnie. Inni z hukiem. Najgorsi są ci, kt...
Najnowsze artykuły
- Artykuły„Jednym haustem”, czyli krótka historia opowiadaniaSylwia Stano6
- ArtykułyUwaga, akcja recenzencka. Weź udział i wygraj powieść „Fabryka szpiegów“!LubimyCzytać1
- ArtykułyLubimy czytać – ale gdzie najbardziej? Jakie są wasze ulubione miejsca na lekturę?Anna Sierant28
- Artykuły„Rękopis Hopkinsa”: taka piękna katastrofaSonia Miniewicz2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Katherena Vermette
Źródło: https://wielkalitera.pl/autorzy/katherena-vermette/
4
7,3/10
Urodzona: 29.01.1977
Jest Metyską, pisarką z kanadyjskiej prowincji Manitoba. Jej pierwsza książka North End Love Songs otrzymała Governor General’s Literary Award w kategorii poezji. Jej krótki film dokumentalny dla National Film Board, This River, otrzymał nagrodę Coup de Coeur na festiwalu Montreal First Peoples oraz nagrodę Canadian Screen. Pierwsza powieść Vermette, Przerwa, stała się bestsellerem i została wyróżniona nagrodą Amazon.com First Novel, Burt Award for First Nations, Inuit and Métis, a także trzema Manitoba Book Awards. Powieść znalazła się w finale Governor General’s Literary Award, Rogers Writers’ Trust Fiction oraz CBC’s Canada Reads.
7,3/10średnia ocena książek autora
151 przeczytało książki autora
294 chce przeczytać książki autora
2fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Chyba go kochała. W Każdym razie chciała, żeby tak było. Ponieważ miłość jest świetną wymówką, gdy chodzi o robienie złych rzeczy. Jeśli go ...
Chyba go kochała. W Każdym razie chciała, żeby tak było. Ponieważ miłość jest świetną wymówką, gdy chodzi o robienie złych rzeczy. Jeśli go kochała. Robiła to dla niego. Nie była po prostu złą osobą.
1 osoba to lubiTakie same wypacykowane i pindrzące się panienki. Gdyby połowę energii, którą poświęcają wyglądowi, przeznaczyły na cokolwiek innego, mogłyb...
Takie same wypacykowane i pindrzące się panienki. Gdyby połowę energii, którą poświęcają wyglądowi, przeznaczyły na cokolwiek innego, mogłyby rozwiązać problem zmian klimatycznych czy coś. (str. 292).
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Rodzina Strangerów Katherena Vermette
6,8
Z ułamków historii czterech bohaterek rysuje się w tej powieści obraz dysfunkcyjnej rodziny, a właściwie kobiet w tej rodzinie, bo to ich punkt widzenia poznajemy. Jest tu Margaret, która kiedyś miała szansę studiować prawo, jest Elsie, która wpadła w nałóg i nie radziła sobie z dziećmi, są też dwie córki Elsie - Phoenix, odsiadująca wyrok w zakładzie dla nieletnich, potem dla dorosłych, i Cedar-Sage, samotna i smutna, ale też pełna nadziei zwiazanych z rozpoczynanymi studiami. Byłaby to kolejna opowieść o trudnych relacjach, złych wyborach, słabościach, czasem nadziei, ale różni ją od innych opowieści pochodzenie bohaterek: są kanadyjskimi Metyskami, a to dziedzictwo krwi w jakimś stopniu wpływa na ich życie. Ciekawa pozycja, choć niełatwa w odbiorze.
Rodzina Strangerów Katherena Vermette
6,8
Biorąc tę książkę do ręki liczyłam na kolejną przyjemną sagę. Niestety ..... historia metyskiej rodziny Strangerów taka nie była i bardzo przygnębiła mnie ta lektura. W książce jest mnóstwo uzależnień i patologii, a przemoc fizyczna, kradzieże i więzienia są na porządku dziennym. Autorka przedstawia nam cztery pokolenia kobiet i to właśnie one opowiadają nam swoje historie. Ich losy przedstawione są w bardzo smutny sposób, dotyka je wiele problemów i nieszczęść. Większość z nich musi radzić sobie samodzielnie z trudami codzienności. A naprawdę nie jest to łatwe w świecie, w którym rządzi rasizm i nienawiść. I chociaż niektóre z nich mają mężów lub partnerów to niestety nie bardzo mogą na nich liczyć. Najmłodsze pokolenie kobiet z rodziny Strangerów to Phoenix i Cedar-Sage. Ich babka Margaret była pierwszą kobietą z rodziny, która zaczęła studia, niestety nigdy ich nie skończyła. Nie potrafiła kochać i wiecznie miała do wszystkich o coś pretensje. Z kolei jej córką Elsi zaczęły rządzić narkotyki i nie była ona w stanie chronić swoich dzieci. Cedar, najmłodsza córka Elsi po długiej tułaczce po rodzinach zastępczych, trafia wreszcie do domu ojca i jego nowej rodziny. Jednak dziewczyna bardzo tęskni za matką i siostrą. Czy zazna szczęścia w życiu i zdoła przystosować się do nowych warunków? Jak potoczą się dalsze losy tej delikatnej, ale silnej dziewczyny? Phoenix, druga córka Elsi przebywa w więzieniu. To właśnie tu przychodzi na świat jej dziecko, ale czy dorastająca dopiero dziewczyna da radę je wychować?
Wspomnienia kobiet z rodziny Strangerów przeplatają się ze sobą. Autorka pokazuje ich trudne życie, a ja przez cały czas zadawałam sobie pytanie, czy niesie ono tylko smutek czy też nadzieję na lepsze życie? To chyba była najsmutniejsza i najbardziej przygnębiająca książka jaką przeczytałam. Pełno w niej bólu, rozpaczy i nieszczęść z jakimi mierzyły się bohaterki. Bardzo ciężko mi się ją czytało i początkowo myliły mi się osoby. Przyznaję, że miałam ochotę ją odłożyć i nigdy już do niej nie wracać. A kiedy znowu zaczynałam ją czytać to bardzo chciałam aby już się skończyła. Miałam już dosyć tych wszystkich złych emocji, które całkowicie mnie przytłoczyły. Nie jest to łatwa książka, ale jeżeli ktoś lubi takie niespieszne powieści, pełne bólu i nieszczęść to naprawdę warto spróbować