Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na moje nieszczęście jestem fanką. Na nieszczęście podwójne: fanką i Jane Austein i fanką komiksów. W efekcie przez niemal całą lekturę towarzyszyło mi lekkie uczucie irytacji. Przede wszystkim na kreskę - postacie mają dwie miny na krzyż, tła (rzadkie) są robione komputerowo, a kadrowanie jest statyczne i powtarzające się. Wiem, że to obyczajówka dziejąca się na przełomie XVIII i XIX wieku, ale litości, ilość ujęć 3/4 wręcz irytowała. Po prostu dziesiątki niemal identycznych kadrów. Trudno by zrobić z tego komiks akcji, ale pewne zróżnicowanie by się przydało. Po drugie jako fanka "Dumy i Uprzedzenia" nie mogłam nie zauważyć licznych skrótów i uproszczeń. Początek był jeszcze ok, i po pierwszych pięćdziesięciu stronach moja ocena była naprawdę wysoka, ale im dalej w tekst bym gorzej. Końcówka to zupełne streszczenie. I to telegrafem pisane. Ja rozumiem, że żeby zachować powolne tempo pierwszych stron komiks musiałby mieć z pięćdziesiąt więcej, ale przy obecnej technice komputerowej (patrz akapit wyżej),nie byłoby to takie trudne. Mimo mojego narzekania, bawiłam się nieźle i rozumiem wysokie oceny tej wersji najsłynniejszej powieści Jane Austein. Po prostu miałam wysokie oczekiwania, a zawiedzione nadzieje bolą najbardziej. Stąd taka, a nie inna ocena.