Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Początek bardzo obiecujący, ale ostatecznie nie do końca się polubiłam z tą książką. Zamysł genialny - Lore, główna bohaterka włada zakazaną mocą, dzięki której może wskrzesić umarłych. Zostaje schwytana przez zakon dzierżący podobną magię i oddana na usługi królowi. Ma za zadanie rozwiązać tajemnicę wymierania całych wiosek na terenie królestwa i szpiegować zadufanego w sobie księcia. Brzmi mega i w wielu aspektach spełniło moje oczekiwania. Lore jest bardzo zadziorna, impulsywna, ma niewyparzony język. Łatwo ją polubić. W wykonaniu zadania pomaga jej przystojny mnich Gabriel, który jest ślepo oddany dogmatom wiary i żyje w celibacie. Oczywiście, że między tą dwójką od początku iskrzy. Ich relacja bardzo przypominała mi Lou i Reida z trylogii Gołąb I Wąż. Niestety tylko do pewnego stopnia. To przeciąganie liny w którymś momencie zrobiło się już męczące - wóz albo przewóz, idźcie do łóżka albo dajcie mi spokój i poszukam innego shipa. A mamy do wyboru jeszcze irytującego księcia, który pozornie ma wszystko gdzieś, ale w głębi troszczy się o poddanych i stara się za wszelką cenę ich chronić przed okrutnym ojcem. Jego relacja z Lore cudownie się rozwijała, ich ciągłe przekomarzania miały vibe rodzeństwa. Problemem dla mnie było za dużo nierozwiązanych tajemnic, chaotyczna końcówka, brak spójności w motywacji bohaterów, wiele wątków pobocznych, które wydawały mi się mega ważne a nie były potem rozwinięte. No i ten ostatni akapit, który mnie zniechęcił do czytania kolejnego tomu, bo totalnie zaburzył dynamikę między głównymi postaciami. Więc dla mnie takie 5/10. Może podejmę próbę i przeczytam kontynuację, ale w tym momencie miłości ni ma. Ale okładka przepiękna.