Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dzień dobry. ⚡ W ramach patronatu nad książką na grupie OFICJALNIE najlepsza grupa o książkach mam dziś dla Was recenzję, która jeszcze czeka na premierę, a e-book pojawi się na rynku 14 lutego. Bardzo się ucieszyłem, że mogłem jako nieliczny wybraniec przeczytać tę książkę przedpremierowo. O jakiej powieści mówię? ⚡ "Droga między falami" z wydawnictwa Takim slovem, to druga część z trylogii. Pierwsza książka z tej serii "Pełnia zapomnienia" została wydana przez Wydawnictwo Oficynka w 2020 roku. ⚡ Dzięki uprzejmości samego autora, mogę Wam zdradzić kilka rzeczy na temat jego najnowszej książki. ⚡ Słowo pandemia źle mi się kojarzy, oj bardzo źle. Najważniejsze jest to, że w tej książce nie ma mowy o wirusie, który martwi obecnie tak wielu ludzi. Mamy za to dobrze zobrazowaną pandemię, a raczej jej skutki. W " Drodze między falami" dojrzewamy razem z głównym bohaterem jakim jest Benon. Chłopak jest już prawie dojrzałym mężczyzną, nadal walczy z brakiem pamięci co go niezwykle irytuje i dołuje. Bo wyobraźcie sobie sytuację w której to Wy niczego nie pamiętacie. Nie wiecie czy Wasza rodzina żyje, czy jej sens poszukiwań i czy ktoś szuka Ciebie? Benon zmaga się także z prozą dnia codziennego. Buzują w nim młodzieńcze odruchy, chce zrobić wszystko teraz, już, natychmiast... Poznajemy wraz nim podnoszący się świat po epidemii, która w pierwszej części siała spustoszenie na całym globie. ⚡ Druga część jest zupełnie inna pod względem emocjonalnym. Widać wyraźnie przepaść między "Pełnią...", a "Drogą...". W dwójce najważniejsze skrzypce w całej konstrukcji opowieści grają emocje. Przemyślenia bohaterów, niekiedy bardzo głębokie (musiałem się zatrzymywać w czasie lektury, aby odetchnąć i przetworzyć to, czego się dowiedziałem),egzystencjalne bolączki, życiowe i dramatyczne w skutkach decyzje. To jest najważniejszy atut książki. Autor pokazał wykreowany przez siebie świat nieco z innej perspektywy. W "Drodze..." mamy swoistego rodzaju wędrówkę postaci w celu uzyskania odpowiedzi na konkretne pytania. Ta powieść to także droga, która uszlachetnia, kieruje, a czasami wyprowadza na manowce. Mamy tu też rodząca się w sercu pierwsza miłość, dramatyczne rozstania, udrękę ściskająca serce i rozpacz za utraconą radością życia. Gdzieniegdzie snuje się też smutek, gorycz i depresja. ⚡ Elementy fantastyczne, których swoją drogą jest niewiele, doskonale uzupełniają całość. Nie będzie to spojlerem jeśli napisze, że Benon znacznie rozwijać swoje nieprzeciętne umiejętności wykorzystując je w dobrej wierze. ⚡ Cóż mógłbym jeszcze napisać o książce, która jest dopiero przed premierą? Może to, iż sam autor zmienił się warsztatowo. Jego opisy są soczyste, piękne. Słowa ( które swoją drogą przyszły panu Bartoszowi z niesłychaną łatwością) doskonale odzwierciedlały to, co aktualnie przeżywali bohaterowie. Jestem zaskoczony też liczbą cytatów, które sobie pozaznaczałem. Każdy napotkany fragment emanował mądrością i życiowym doświadczeniem. Odnoszę wrażenie, że cała ta książka to jeden wielki, piękny życiowy cytat. (...) – Dobrze, że jesteś ze mną teraz – powiedziała, gdy wycierał jej policzki. – Coś w tobie jest takiego... Nie wiem co, ale czuję, że mogę ci zaufać. Nie pamiętam, kiedy płakałam ostatnio, a przy tobie to takie łatwe… (...) (...) Od lęku wynikającego z niepewności silniejszy był wstyd. (...) (...) Wiesz, jaki głuchy odgłos wydaje ludzka głowa rzucona na ubity grunt? To nie przypomina żadnego innego dźwięku. Do dzisiaj słyszę to dudnienie… (...) (...) pomyślał, że stoją blisko siebie, ale tak naprawdę są bardzo daleko. Wpatrywał się w ich kolory. Złość przepychała się ze smutkiem. Mężczyzna pogrążył się w smutku. Kobietę ogarniała złość. (...) (...) cierpienie zmienia sposób postrzegania świata. Przyszłość nagle przestaje istnieć. Znikają plany, nadzieje, nie ma niczego jasnego. Wszystko, co widać w takiej chwili, to ból. To uczucie jest tak wielkie, że wszystko zasłania. Gdziekolwiek nie spojrzysz, widzisz tylko to jedno. Każdy wspólny przedmiot, każde pomieszczenie, zdjęcie, nawet kubek czy widelec będą wypełnione cierpieniem i żalem po stracie. Każda myśl będzie tego pełna. A potem, dopiero po jakimś czasie widać więcej… (...) ⚡ Pozwoliłem sobie na dodanie tych kilku cytatów z racji tego, aby jeszcze mocniej zachęcić Was do lektury "Drogi między falami". Spójrzcie jaka intensywność boje od tych tekstów. Jakie są różne, a co za tym idzie bezapelacyjnie unikalne. ⚡ Właśnie. Unikalność tej powieści ukryta jest w tekście. Ja ją odnalazłem. Was także zachęcam. ⚡ A premiera wersji papierowej już 1 marca!!! ⚡ ⚡ I na koniec jeszcze jeden cytat. Nie mogłem się powstrzymać. (...) – Przez te wszystkie lata uciekałem od myśli o swoim dziecku – mężczyzna mówił dalej. – Betonowałem je w sobie. Przysypywałem pracą, a kiedy miałem wolne, zalewałem alkoholem. (...) Miłego dnia!