Najnowsze artykuły
ArtykułyPisarki i pisarze rezygnują z nominacji w konkursie Grand Press. Dlaczego?
2
Artykuły„Dzienniki gwiazdowe” Lema w gwiazdorskiej obsadzie i kosmicznej realizacji Audioteki2
Artykuły„Zbójeckie nasienie”, czyli jak pisać o ciężkich czasach. Wywiad z Marcinem Szczygielskim
1
ArtykułyFilm o smoku, kolejny rekord „Chłopów”, ekranizacja dziecięcej klasyki i serial, o który walczą fani
3
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Punkt wspólny Barbara Pawliczek
"Punkt wspólny" to zbiór opowiadań, w których każdy z nas znajdzie w nich odrobinę siebie, słowa wypowiedziane po cichu, swoje lęki, nadzieje i zwątpienia, codzienne zmagania. Każda z tych historii ma punkt wspólny, od nas zależy gdzie znajdziemy styczne łączące wszystko w całość. Barbara Pawliczek stworzyła bardzo świadomą i dojrzałą prozę, co zasługuje na duży plus i dobrze rokuje na przyszłość, biorąc pod uwagę młody wiek autorki. Wszystkie te opowiadania łączy kobieca siła. Siłę odnajdujemy tu w poszukiwaniu i utrzymaniu miłości, w wytrwaniu w chorobie, w wytrwaniu w problemach życia codziennego. Miłość kieruje ich życiem, to do niej dążą i ona jest dla nich ważna. Historie kobiet, które wiele w życiu przeszły, borykają się z problemami życia codziennego, z problemami zdrowia czy codziennego funkcjonowania. Tu przybierają na sile kreując się na rzeczy trudne do przeskoczenia, są jak tama na rzece nie pozwalająca płynąć dalej. Jednak w każdym z przypadków nurt jest silny i wzmaga się falami, są to etapy działania i przetrwania pomimo wszystko. Przemawia przez nie potrzeba akceptacji, potrzeba potwierdzenia, że jest się na dobre i na złe, wraz z wszystkimi wadami i zaletami. "Punkt wspólny" to niesamowita podróż przez kobiecy świat pełen skrajności i emocji, złożoności i niedoskonałości jednak mimo wszystko pełen miłości, wiary i nadziei. Polecam.Ciało Barbara Pawliczek
Powtórzę to, co pisałam już przy pierwszym tomiku Basi ("Róże potrzebują czasu, by rozkwitnąć") - nie jestem specjalistką od poezji. Nie potrafię oceniać i analizować wierszy tak, jak robiło się w szkole. Żebym mogła uznać, że wiersz mi się podoba, musi wywołać we mnie emocje. Najlepszym dowodem na to, że "Ciało" wywołało ich bardzo dużo, jest to, że już po kilku stronach zaczęłam obawiać się, że zabraknie mi znaczników - tych, które przyklejałam przy wierszach, które najbardziej mnie poruszyły. Wiem, że to oklepany tekst, ale taka jest prawda: ja po prostu odnalazłam w tych wierszach część siebie. Teksty Basi – te o cierpieniu, o chorobie, o stracie bliskiej osoby, o miłości - wywołały we mnie emocje, które kompletnie mną zawładnęły. Podczas czytania nie raz miałam łzy w oczach i wzruszałam się, że ktoś potrafi tak pięknie ubrać w słowa to, co sama często czuję.Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
