Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Życie Aleksa od wielu lat przypominało piekło czego powodem był jego "ojciec" który systematycznie sprawiał, by powroty "do domu" były niezapomniane. Trudna sytuacja wielokrotnie doprowadziła chłopaka do upojenia alkoholowego, brania używek i licznych imprez i bójek naprzemiennie. Robił wszystko, by odciąć się od złych rzeczy, jakie w życiu go spotykały. Żeby chociaż na chwilę poczuć się"wolnym"... "lepszym" No, była jeszcze jedna: gnębienie koleżanki ze szkoły, którą darzył szczerą niechęcią. Z największą przyjemnością zawsze odprowadzał ją wzrokiem z kpiącym uśmieszkiem na ustach zaraz po tym jak doprowadzał ją do łez na szkolnym korytarzu. I to najlpeij na oczach gapiów. Bogatej, idealnej, żyjącej w luksusie... słabej. Czy nie za szybko wyrobił sobie o niej opinie? Czy nie za surowo ocenił? Co musi się wydarzyć żeby dwa pozornie różne charaktery, które wydawałoby się więcej dzieli niż łączy dały sobie szansę na poznanie? Moje wrązenia z lektury? Niedoopisania. To tak w jednym słowie. Nie jestem w stanie zliczyć ile razy moje serce pękło ma drobne kawałki, ile razy się wzruszyłam, a ile razy postawa bohaterów sprawiała, że moja dusza się radowała. Pełna bolesnego żalu, dotkliwych strat, gorzkich łez, nieznośnego poczucia winy, upokorzenia czy wstydu, niszczących tajemnic, toksycznych relacji, ale i marzeń i głębokiej miłości, która gdzieś tam wśród tych wszystkich używek, alkoholu, pokus i niedomówień kiełkuje i próbuje wydostać się na powierzchnię. Czy będzie miała szansę? Wszystkie wydarzenia były piekielnie nasiąknięte emocjami, żywe i w tak perfekcyjny sposób zazębiały się ze sobą oddając nam obraz sytuacji i tym samym wzbudzały całą gamę uczuć w których mogliśmy uczestniczyć. Wielowątkowość na wielu płaszczyznach rozciągnięta w czasie nadająca realizmu oraz nadzwyczaj wyraziste postacie -również te drugoplanowe, których pojawienie się zawsze zmieniało bieg wydarzeń. Genialnie przeniesienie nas w lata 90' , gdzie formą przekazania sobie informacji był mały liścik, a nie sms czy klasyczne auta, które się pojawiły. Nawet zabranie nas na kultowy festiwal muzyki rockowej w Jarocinie był oddany z pełnym klimatem. To historia nie tylko o muzyce w tle czy różnicach klas społecznych i przyjaźniach oraz miłościach, które się w nich rodzą i tym samym z góry są skazane na niepowodzenie, ale doskonałym przykładem na to, że niezależnie od tego w jakim domu jesteśmy wychowani i jak bardzo zepsutych i bez kręgosłupa moralnego mamy "opiekunów" to tylko i wyłącznie od nas zależy jakimi ludźmi staniemy się w przyszłości. O tym, by nie oceniać ludzi po wyglądzie i stereotypach, bo często nasze uprzedzenia są nie tylko krzywdzące w ocenie drugiego człowieka, ale i uniemożliwia nam poznanie kogoś wyjątkowego w naszym życiu. O lojalności, szczerości, ale również zdradzonemu zaufaniu. O przebaczeniu... drugiej osobie, ale przede wszystkim SOBIE. Niepokój, strach i lęk towarzyszący nastoletniej dziewczynie, która jest stalkowana w szkole. Obojętność rówieśników na piekło w którym uczestniczyła. Ekscytację pierwszej miłości oraz wszystkie jej fazy rozwoju: tej szczęśliwej i tej... trudnej, bolesnej, rozczarowywującej... to naprawdę tylko szczypta, tego, co mamy w tej książce. Jeśli szukasz nietuzinkowego romansu osadzonego wśród młodych bohaterów wśród trudnych sytuacji i skomplikowanych emocji, niezwykle poruszającego, psychologicznego i poruszające różne wątki społeczne, a do tego nie boisz się mocnych, życiowych scen- #piekielniepolecam Ci #milośćwrytmiepunkrocka Ja jestem nią absolutnie zachwycona.