Stefan Górawski urodził się 10 maja 1957 roku w miejscowości Toczeń (powiat nowotomyski). Szkołę podstawową ukończył w Miedzichowie, przyzakładową szkołę zawodową w Poznaniu. Później przez kilka lat pracował jako robotnik budowlany, po czym wstąpił do Szkoły Chorążych Wojsk Inżynieryjnych we Wrocławiu, a po jej ukończeniu przez kilkanaście lat był żołnierzem 4 Brygady Saperów w Gorzowie Wlkp. W 1982 r oku – jako żołnierz patrolu rozminowania – pełnił służbę w Polskim Kontyngencie Wojskowym w Syrii. W 1991 roku, z dyplomem magistra kulturoznawstwa, ukończył studia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Rok później, po kursie oficerskim dla absolwentów wyższych uczelni, został kierownikiem Klubu Garnizonowego w Głogowie. Na stanowisku tym pracował do roku 2004. W międzyczasie ukończył studia podyplomowe dla menadżerów kultury w Szkole Głównej Handlowej. Do dziś jest etatowym pracownikiem kultury i inicjatorem oraz animatorem wielu głogowskich przedsięwzięć artystycznych.
Literacko debiutował wierszem na łamach prasy w latach osiemdziesiątych. Później publikował w różnych czasopismach, antologiach i almanachach. Wydał też tomik poetycki „Jeszcze tyle…” (1992) oraz zbiór opowiadań „Cząstki i cząsteczki” (Studio Echo, Głogów, 2015). Jest laureatem różnych konkursów literackich. Pełnił m.in. funkcję redaktora naczelnego lokalnego periodyku kulturalnego "Akapit". Współpracował też - jako felietonista i reportażysta - z prasą . W roku 2020, nakładem Wydawnictwa CM, ukazała się jego debiutancka powieść kryminalno-obyczajowa „Sekret włoskiego orzecha”, która w zamyśle ma być pierwszą częścią tryptyku (ci sami bohaterowie, autonomiczne fabuły).
7,9 / 10
