Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autorka nie pisze wyjątkowo źle, ale widać, że brak było tu osoby (lub osób),które przeczytałyby książkę wcześniej i powiedziały jej wprost, że zdecydowanie zbyt wiele tu sytuacji, z których nic nie wynika, modnych słów, które nie znaczą dla fabuły nic i ładnych zwrotów, które owszem są ł a d n e, ale nic więcej. Gdyby wyrzucić z tej książki popisywanie sie słownictwem i lanie wody, mogłaby być o wiele krótsza i co ważniejsze, czytalna. A tu mamy modne hasła, wiele zaczętych tematów z zakresu feminizmu czy ciałopozytywności, próby refleksji nad rolą kobiet w społeczeństwie i nad kultem produktywności, wątek przemocy w rodzinie, wątek tradycji neopogańskich, pseudosłowiańskich czy wiccańskich (trudno powiedzieć) ale ostatecznie żaden z tych tematów nie zostaje rozwinięty. Jedynie miszmasz tego, co ważne lub modne i nic więcej. Szkoda. Temat powieści, owszem jest do bólu nieoryginalny, ale nadal w Polsce popularny, więc książka mogła być faktycznie doceniona. Zwłaszcza, że autorka ma nawet dryg do celnych obserwacji. Niestety przez nadmierną ekspozycję po prostu giną. Sprawdzę następną książkę, bo wiele fragmentów nawet ma potencjał... Oby autorka trafiła na fajną redakcję, której będzie faktycznie zależało, by książka była dobra. Minusy: - za dość ksenofobiczny mikrowątek dotyczący Romów, stereotypy, czasami seksizm - za problematyczny wątek religijny i użycie konkretnych rzeczywistych wierzeń (a raczej ich dziwnej mieszanki) jako wyjątkowo niefajne ubarwienie fabuły - niesympatyczna główna bohaterka. Okej, nie zawsze musimy lubić bohaterów, ale tu wyraźnie narracja sugeruje, że Natalia jest pozytywną postacią, gdy jej zachowanie jest często egoistyczne i wyjatkowo odpychające