Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na wstępie chciałbym zaznaczyć, że historia "Dziewczynki z Sobiboru" czyli Lei jest fikcją. Obrazuje jednak całą sytuację wojenną, oraz ofiar obozów koncentracyjnych. Autorzy pokazują tutaj, a raczej mają nadzieję na to, że naziści też byli dobrzy i mieli uczucia (Moja babcia opowiadała mi kiedyś ile dobrego dla jej wioski robili niemieccy żołnierze podczas II Wojny Światowej. Żołnierze, którzy siłą zostali wcieleni do armii i musieli grać jak im kazano, gdyż bali się o swoje rodziny i znajomych). Książka ta pokazuje stosunek nazistów do życia, nie tylko rasy "podludzi" ale i swoich, którzy nie byli dla nich nic warci (Friedrich Fromm). Pokazuje siłę miłości i to co dla niej jesteśmy w stanie zrobić. Hans ryzykując życie dla dziewczynki, nawet przeciwstawiając się swoim. Pokazuje również, że nasze wybory i nasze zachowanie przynosi zawsze jakieś skutki, musimy ponosić ich konsekwencje (wybór innych do komory śmierci),oraz, że nasze uczynki zawsze wracają(ostatnie strony książki). Pomógł więc i jemu pomogli. Więcej nie zdradzę. "Dziewczynkę z Sobiboru" polecam nie tylko dla ludzi, którzy interesują się czasami II Wojny, ale każdemu, kto wierzy w dobro i miłość, w to, że warto kochać i poświęcać się, nawet kosztem siebie.