Christophe Ruaults

Sięgnęłam po tę książkę zaintrygowana tytułem ("Wyznania hipochondryka"),a po przeczytaniu dedykacji autora "Dla Caroline" już wiedziałam, że to lektura stworzona dla mnie :). Thomas, 38-letni mieszkaniec Paryża jest dziennikarzem magazynu poświęconego zdrowiu. Jego profesja pozwala na śledzenie najnowszych trendów w dziedzinie medycyny, badań i farmaceutyki. Niewinny katar czy ból głowy wystarczy, aby spowodować paniczny strach u naszego bohatera, który odwiedza lekarza rodzinnego średnio 4 razy w tygodniu, umawia się na kolejne konsultacje u specjalistów i wciąż poddaje się niezliczonym badaniom i prześwietleniom. Oczywiście w żaden sposób nie umniejsza to jego głębokiego lęku przed zachorowaniem – i błędne koło gotowe ! Dodatkowo taki tryb życia powoduje kryzys w związku Thomasa – musi ukrywać przed żoną kolejne wizyty, badania, recepty i zażywane leki – prowadzi to do sytuacji podobnej, jak byłoby w przypadku niewierności i romansu na boku. Tak więc nasz bohater prowadzi podwójne życie i wikła się coraz bardziej... "En amour, les médecins doivent aimer les préliminaires, il n'est qu'à voir le temps passé dans leur salle d'attente." "W sferze uprawiania miłości lekarze muszą uwielbiać grę wstępną, zważywszy na to, ile czasu spędza się w ich poczekalni." "Dans la réalité, elle (ma pharmacienne) m’en ferait plutôt voir de toutes les couleurs : des pastilles roses, des comprimés jaunes, des gélules bleues... Il m’arrive de m’effrayer moi-même en me disant que j’ai dû ingurgiter plus de produits qu’un vainqueur du Tour de France." "Dzięki mojej farmaceutce widzę wszystkie kolory tęczy: różowe pastylki, żółte tabletki, niebieskie kapsułki... Zdarza mi się nieźle wystraszyć, kiedy mówię sobie, że zapewne pochłonąłem więcej dragów niż zwycięzca Tour de France." Rozterki tytułowego hipochondryka przedstawione są w dowcipny sposób, styl narratora jest niezwykle zabawny, podczas lektury dosłownie podkładałam się ze śmiechu ! Końcowa część książki ma poważny wydźwięk, a jako że niełatwo jest poruszać w literaturze poważne tematy choroby i śmierci, wielkie brawa dla autora za wnikliwy wgląd w mechanizm hipochondrii. Polecam powieść hipochondrykom, ale nie tylko ;) Czytałam ją w trakcie początków trwania epidemii Covid-19 i lektura pozwoliła mi oderwać się od bieżących światowych problemów i nie myśleć o własnym stanie zdrowia. :)