Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Był czas kiedy sama pracowałam w księgarni. I mogę się podpisać pod stwierdzenie w Hondzie, że ta praca ma więcej wspólnego z byciem pod ostrzałem (klientów, szefostwa i wszelkich absurdów) niż z częstym pomysłem, że to "praca lekka, łatwa i głównie czytasz". Manga świetnie ilustruje tego typu atrakcje jak klienci, absurdalne pomysły szefowej góry, utarczki z wydawnictwami. Siłą rzeczy ze względu na to, że akcja rozgrywa się w Japonii pojawiają się różnice w porównaniu z polskim rynkiem. Jak turyści szturmujący sklepy z komiksami jak rodzaj Mekki. Szczególnie podobał mi się rozdział poświęcony Yaoistkom- i że to zjawisko obejmuje bardziej różnorodną grupę niż by się wydawało. I przy tym jest lekko, zabawnie. Kreska może mniej typowa dla mangi- nieco bliżej do przerysowanej satyry (współpracownicy hondy noszą różnego rodzaju maski) niż stereotypowej wielkookiej mangi. Zastanawia mnie tylko czemu w polskiej wersji Honda mówi o sobie w rodzaju żeńskim? W anime miał raczej męski głos...