Najnowsze artykuły
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać1
- ArtykułyEkranizacja Chmielarza nadchodzi, a Netflix kończy „Wiedźmina” i pokazuje „Sto lat samotności”Konrad Wrzesiński5
- ArtykułyCzy książki mają nad nami władzę? Wywiad z Emmą Smith, autorką książki „Przenośna magia“LubimyCzytać1
- ArtykułyŚwiatowy Dzień Książki świętuj... z książką! Sprawdź, jakie promocje na ciebie czekają!LubimyCzytać7
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Brian Lumley
Źródło: Wikipedia/ Wikimedia Commons, Macwhiz
52
6,3/10
Pisze książki: fantasy, science fiction, horror, kryminał, sensacja, thriller, literatura piękna, komiksy
Urodzony: 02.12.1937
Zafascynowany w młodości twórczością H.P. Lovecrafta, pisywał początkowo opowiadania a następnie powieści z gatunku horroru i mystery. Nie zyskały one większego rozgłosu. Przełom w jego pisarskiej karierze nastąpił po wydaniu książki Psychomech (1984),zauważonej przez krytykę. Do dziś najbardziej znanym dziełem pisarza pozostaje zapoczątkowany w 1986 roku cykl Nekroskop. Lumley łączy w swej twórczości elementy mitologii Cthulhu, zjawisk paranormalnych (ESP),a w cyklu Nekroskop także ludowe mity o wampirach, wilkołakach, "złym oku" i inne. Po części usystematyzował je w dość spójnej, choć odległej od rzeczywistości wizji świata. Ze względu na wątki udziału tajnych rządowych agencji w zmaganiach ludzkości z istotami o nadludzkich możliwościach, bywa nazywany "Ludlumem horroru".http://brianlumley.ovh.org/
6,3/10średnia ocena książek autora
3 218 przeczytało książki autora
7 405 chce przeczytać książki autora
157fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Morderstwa w kontinuum
Brian Lumley
Cykl: Nekroskop (tom 18)
7,0 z 26 ocen
213 czytelników 5 opinii
2014
Harry Keogh i inni dziwni bohaterowie
Brian Lumley
Cykl: Nekroskop (tom 15)
6,7 z 66 ocen
350 czytelników 5 opinii
2007
Powiązane treści
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Podejrzewam, że kiedy Twój ojciec Cię robił, to, co najlepsze, wyciekło z dziurawej gumy i spłynęło po nodze Twojej matki prosto na podłogę ...
Podejrzewam, że kiedy Twój ojciec Cię robił, to, co najlepsze, wyciekło z dziurawej gumy i spłynęło po nodze Twojej matki prosto na podłogę burdelu.
12 osób to lubi
Koncentracja może prowadzić do klęski: wystarczy przekroczyć pewien pułap skupienia, a prędzej czy później człowiek odkrywa, że koncentruje ...
Koncentracja może prowadzić do klęski: wystarczy przekroczyć pewien pułap skupienia, a prędzej czy później człowiek odkrywa, że koncentruje się na swojej koncentracji, nie zaś na tym, co ma robić.
5 osób to lubiJestem jak pisklę w skorupie - nie wydostanę się dopóki nie będę musiał.
5 osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Dotyk Brian Lumley
6,8
W większości tomów cyklu „Nekroskop” głównymi antagonistami były wampiry. W tym tomie postanowiono wprowadzić nowych przeciwników. Czy taka zmiana wyszła na dobre?
Akcja rozgrywa się przed wydarzeniami z tomów 11-13. Scott St. John niedługo po śmierci swojej żony zyskuje zdolności Nekroskopa. Wkrótce odkryje, że przyjdzie mu powstrzymać zagrożenie z kosmosu.
Zarys fabuły przypomina trochę wątek Jake’a Cuttera z tomów 11-13 – Scott również stracił ukochaną i uczy się nowych zdolności. Niestety w przypadku Scotta nie udaje się tego wszystkiego przyozdobić jakąś ciekawą intrygą i szybko staje się to powtarzalne i nużące.
Bardzo obiecujący byli kosmiczni antagoniści. Można się dowiedzieć całkiem dużo o ich pochodzeniu, zdolnościach i motywacji. Jednakże tutaj też można zauważyć, że tak naprawdę niewiele się różnią od wampirów. Na dodatek wrogowie nie są tak wyraziści jak wampiry z poprzednich tomów i mogą się zlać ze sobą mniej uważnemu czytelnikowi. Wszyscy mają jedną zdolność, która na początku robi wrażenie, ale z czasem zaczyna nużyć. Z kolei ich motywacja jest bardzo wydumana.
Wydział E i inne nawiązania do wcześniejszych tomów wydały mi się tu bardzo na siłę. Sama mowa umarłych pojawia się dopiero pod koniec. Odnoszę wrażenie, że miała to być osobna książka, ale autor szybko wprowadził parę dodatkowych elementów i podpiął ją pod resztę cyklu.
Jest to na razie najsłabsza odsłona cyklu. W każdej poprzedniej odsłonie mogłem znaleźć to coś. Tutaj niestety jedynie parę krwawych scen pozostanie w pamięci.
Widma nad Innsmouth H.P. Lovecraft
7,3
Drugi tom serii, który przez nieuwagę przeczytałam jako pierwszy, więc na razie nie mogę porównać. "Widmo nad Innsmouth" i epigoni. Opowiadania w różnym stylu, kiepskie i całkiem dobre, mocno odtwórcze, w niektórych nawet da się wyczuć ślad klimatu oryginału. Tylko dwa naprawdę zapadły mi w pamięć: króciutkie, poetyckie "Zostały tylko buty" i czerpiące z HPL symbolikę, lecz nie tematykę "Powrót do domu". Piękne ilustracje. Jak zwykle książki Vespera są prawdziwą ozdobą półki.