Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Prawda o Broadmoor ma wiele wymiarów. Czasem są to historie nieszczęśliwych młodych ludzi, a także członków personelu, których rodziny pracują w szpitalu od pokoleń. Jedni krzywdzili innych, a drudzy próbują im pomóc. Prawda jest ukryta za legendami, za sensacyjnymi doniesieniami w mediach, za mitologiczną otoczką." "Za murami Broadmoor" to reportaż, w którym autorzy w sposób bardzo dokładny i szczegółowy pokazują kulisy pracy i funkcjonowania brytyjskiego szpitala psychiatrycznego, który istnieje od 1863 roku i którego pacjentami byli m. in.podejrzewany o bycie Kubą Rozpruwaczem James Kelly, seryjny morderca Peter Sutcliffe, czy kanibal Peter Bryan. Całość czytało mi się bardzo dobrze, choć mało było mi opisów samych pacjentów, ich zbrodni, czy prowadzonych z nimi terapii, które wyparły bardzo skrupulatne opisy struktur szpitala, jego oddziałów i zasad na nich panujących. Odrobinę przytoczyła mnie ilość zaprezentowanych w książce osób związanych ze szpitalem, które z czasem zaczęły mi się mylić, niemniej cytaty ich wypowiedzi czytałam z dużym zainteresowaniem. Bardzo interesujący i zmuszający do refleksji był dla mnie rozdział dotyczący rehabilitacji zbrodniarzy uznanych za chorych psychicznie i tego, co owa rehabilitacja oznacza dla społeczeństwa, czy rodzin ofiar. Jeden z rozdziałów poświęcono także opisom ucieczek pacjentów ze szpitala i nadużyć ze strony personelu. Myślę, że w związku z zamknięciem i przeniesieniem tego szpitala z historycznego, wiktoriańskiego budynku do nowowybudowanego i nowoczesnego autorzy swoim tekstem poczynili ukłon w stronę rozwoju psychiatrii jaka w nim zaistniała i życia osób, które co dzień się narażały i dalej się narażają w swojej pracy z niebezpiecznymi pacjentami. Na pewno nie jest to literatura dla każdego, niemniej i tak polecam ją zainteresowanym