Polski publicysta, popularyzator historii oraz działacz związany z jeździectwem.
Rodowity lwowianin.
Po zakończeniu II wojny światowej przeniósł się wraz z rodziną do Krakowa.
Absolwent UJ (rolnictwo).
Wieloletni przewodniczący Oddziału Poznańskiego Stowarzyszenie Miłośników Dawnej Broni i Barwy.
Autor kilkunastu książek, głównie z zakresu historii kawalerii polskiej.
Hodowca koni. Sędzia jeździecki.
Uhonorowany Wielką Złotą Honorową Odznaką Polskiego Związku Jeździeckiego oraz innymi odznaczeniami związanymi z końmi i jeździectwem.
Lesław Kukawski żył 85 lat.
Wybrane publikacje książkowe: "O kawalerii polskiej XX wieku" (z Cezarym Leżeńskim, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991), "Ułani Jazłowieccy. Barwa i broń 1918-1998" (Wydawnictwo Eko-Dom, 2001), "Kawaleryjska Alma Mater w Grudziądzu 1920-1939" (z J.S. Tymem i T. Wójcikiem, Wyd. Fundacji Na Rzecz Tradycji Jazdy Polskiej, 2008).
