Jesteśmy społecznością, która kocha książki

“Dzieci Judaszów” Jacka Dobrzyckiego to powieść, która poruszy jakże bolesny temat obozów “ KL Würzburg to fikcyjny obóz koncentracyjny, stworzony przez autora tylko na potrzeby powieści. Znajdujący się w samym sercu lasu łagier powstał już w roku 1939 i skupiał wiele jednostek, niepasujących do modelu świata stworzonego przez Nazistów: Żydów, homoseksualistów, osoby niepełnosprawne, wrogów narodu niemieckiego. Wyjątkowością obozu był fakt, iż roiło się w nim również od czarownic”. To mroczna i fantastyczna powieść, która ukazuje ciemne strony bohaterów cierpiących i pogrążonych w grozie bólu i tragedii, które otaczały je każdego dnia.To opowieść dla czytelników |o mocnych nerwach. Widzimy obraz piekła, w którym przyszło żyć bohaterom, aby ujrzeć obrazy mrocznego zła. To makabryczna opowieść ukazująca zło tego świata oraz okrutnych ludzi bestii, którzy innym wyrządzali krzywdę i cierpienie. Pogrążeni w mroku grozy i okrucieństwa bohaterowie są zagubionymi duszami, które za wszelką cenę szukają miłości i zrozumienia. Bohaterowie są pogubionymi i nieszczęśliwymi ludźmi, którzy w swoim życiu nie zaznali odrobiny szczęścia i miłości. To ludzkie dusze, które wołają o pomoc m.in wiolonczelistka, która znosi cierpienia czuje się odrzucona w rodzinie i nierozumiana przez rodziców o czym świadczą jej słowa: “Jestem upośledzoną wariatką. Wszędzie widzę tylko mrok. Małe rzeczy w ogóle mnie nie cieszą. To potwierdza tylko to, jak bardzo jestem bezużytecznym, brzydkim śmierdzącym, obślizgłym gównem. Uchodzę za takie obrzydlistwo, że nawet moi rodzice nie mogą na mnie patrzeć, a ludzie na mój widok dokonują eskapizmu.”. “Tak naprawdę nigdy nie usłyszałam od moich rodziców tych urzekających słów: kochamy cię. Mijaliśmy się. Egzystowaliśmy w dwóch odrębnych galaktykach. Oni żyli na planecie mieniącej się złotem, pełnej kariery, chwały i bogatych znajomych. A ja istniałam samotnie. W czarnej dziurze, która coraz bardziej mnie pochłaniała. Wiele razy próbowałam dostać się do tego ich nieskazitelnego wymiaru, ale nie chcieli mnie do niego wpuścić. Widocznie nie było tam miejsca dla takiego dziwadła, jak ja.” Również bohaterowie wątpią w istnienie Boga jako Stwórcy, który patrzy bez reakcji na to wszystko, co wokół się dzieje. Dopada ich kryzys egzystencjalny, który przejawia się brakiem wiary w to, że może być lepiej. Bohaterowie są pogubieni w mroku ciemności, który otacza ich życie. Pojawiają się również sceny erotyczne, w których postacie dopuszczają się rozkoszy, które są pogrążone w ekstazie krwii i ciemności mroku. Oddają się rozkoszy z wielkim oddaniem i poświęceniem, aby posiąść inna duszę i zaskarbić ją sobie. Główny bohater jest człowiekiem, który w swoim życiu wycierpiał wiele. Tak bardzo jest dotknięty cierpieniem, pragnie i poszukuje szczęścia. Można powiedzieć, że jest człowiekiem bardzo rozczarowanym i twardo stąpającym po ziemi. To człowiek bardzo doświadczony życiem. Jest bohaterem mędrcem, który udziela złotych rad i wskazówek, aby nie zatracić swoje ‘ja’ i pomyśleć również o sobie w tej wędrówce, które stawia nam życie każdego dnia. “Dopiero po latach zrozumiałem, że traumatyczne wydarzenia wcale nas nie zabijają, a jedynie wzmacniają i odkrywają w nas coś niesamowitego, czego nie spodziewalibyśmy się po sobie. To ta druga, mroczna osobowość, która rozkwita niczym kwiat, nie potrzebuje jednak słońca ani wody, tylko bólu i cierpienia. Każdy człowiek musi czasami przejść na tę mroczną stronę, chociażby po to, aby inni zatęsknili za jego dobrem, którego nigdy nie szanowali”. Opowieść jest napisana poprawnym językiem, w którym siłą napędową staje się zło nasycone zbrodnią. Język powieści przeplata się z fantastyczną okrutna zbrodnią, jak i wiele w nim patosu okrucieństwa, jak i fantastycznych elementów świata, w którym rzeczywistość miesza się z fikcją. To niezwykle bohaterskie piękno tej powieści, w której autor wspiął się na wyżyny, aby połączyć fantastykę z jakże okrutną tematyką obozów. Jestem pozytywnie zaskoczona niezwykłym połączeniem tematu grozy z fantastyką. Czytając tę książkę czytelnik zatraca się w niezwykłości i tajemniczości powieści, gdyż nic tu nie jest oczywiste. Bohaterowie są nasyceni grozą i patosem. Z wielkim oddaniem i zaangażowaniem realizują zło w najczystszej postaci. Warto sięgnąć po tę pozycję, gdyż nic tu nie staje się oczywiste. Mrok i towarzysząca temu magia powoli ujawni czyny bohaterów i odkryje motywy ich działania. Kamilla Kalinowska