Przemysław Skowron

Skusiliście się kiedyś na książkę ze względu na jej przystępną cenę, a przy tym pomyśleliście, że jej opis brzmi rewelacyjnie? A więc czemu nie? Tak właśnie miałam z "Maxxxymami Skowrona". Wydawca oraz różni autorzy zapewniali, jaka świetna jest tak pozycja. Na myśl przyszły mi słowa, że w zasadzie mogłabym i ja ją przeczytać. Grafiki w książce także wyglądały zachęcająco, więc tylko upewniłam się w tych przekonaniach, jednocześnie odrzucając głos rozsądku, który aż krzyczał. Książka odwołująca się do radia? W dodatku tak beznadziejnego?! No właśnie... W zasadzie tylko grafiki w tej książce są w miarę znośne. Szkoda, że w większości są podobne. Z kolei maksymy nie są ani mądre, ani zabawne. Zupełna głupota, zdania różnią się od siebie jednym wyrazem lub odmienioną formą. Paskudne! Jakieś błahe słowa, nawet nie przemyślenia... Ciężko to nawet nazwać maksymami. Oczywiście, znalazło się kilka bardziej błyskotliwych, ale nie była to liczba sytuująca książkę na wartą przeczytania. Idiotyzm zieje z każdej strony. Zdecydowanie odradzam!