Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ludwik Wilczyński pisze prosto, potoczyście, od serca, tak, jak wymaga tego sentymentalny, choć nie rzewny, powrót do przeszłości. Jego opowieści bywają zabawne, czasem ironiczne, niekiedy wzruszające, zabarwione zadumą. I choć nie objawiają żadnych zasadniczych prawd – ani tych małych, ani tych wielkich – ich lektura przynosi sporo przyjemności: tym więcej, im bardziej snute gawędy trącają strunę naszych własnych górskich przeżyć.