Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Ludzie uczą się historii, ale nie uczą się z historii”. Doskonały wywiad, przepełniony emocjami od miłości do człowieka do nienawiści, od radości do paraliżującego strachu, od ulgi do niewyobrażalnego bólu. Czytając przepełniona byłam zdumieniem, że mimo tak nieludzkich przeżyć jakich doświadczyła Halina Birenbaum, więźniarka , czterech obozów i marszu śmierci, ma siłę i poczucie obowiązku wobec najbliższych aby o nich opowiadać i starać się przekazać świadectwo Zagłady ku przestrodze następnym pokoleniom. Własnych emocji po lekturze nie jestem w stanie opisać. Natomiast polecam każdemu, kto jest w stanie zmierzyć się z okrutną, zindywidualizowaną historią Haliny Birenbaum od pobytu w getcie, kolejnych obozach koncentracyjnych aż do obecnych czasów jako matki, żony, poetki i pisarki.