Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zaskakujący geniusz świń to książka dla wszystkich miłośników zwierząt. Tych mniejszych i tych większych. Jest ciepła, pełna uczuć, miłości i trudów związanych z posiadaniem świnek. Ale każdy, kto ma kota, psa, czy chomika wie, że z posiadaniem zwierzaka wiążą się problemy. I są to często ogromne i maleńkie, irytujące nas sytuacje. A kto z nas kiedyś nie widział sytuacji, gdzie człowiek przygarniał czy kupował psa, który miał być mały a wyrastał z niego owczarek niemiecki ;) Przeczytałam z ogromną chęcią, śmiejąc się z przygód i porównując moje stworzenia i nasze codzienne życie do ich świńsko-człowieczego mini zoo. Pomyślcie ile radości sprawia mały zwierzak w domu. Jaki jest słodki, do głaskania i cmokania. Tak było w tym przypadku. Może to nie jest typowe zwierzę domowe, ale czemu nie? Bohaterowie książki stanęli na wysokości zadania, wzięli pełną odpowiedzialność za swoje czyny i świnki. Nauczyli tym swoje dzieci miłości do braci mniejszych i to jest absolutnie cudowne. Cieszę się też, że zakończenie nie przyprawiło mnie o potok łez… Czy nie zjecie już więcej schabowego, jak mówi napis na okładce? No nie wiem. Osobiście uważam, że ludzie jedli mięso, jedzą i jeść będą i nie można się zadręczać tym, że świnia może być naszym przyjacielem a nie wędliną na kanapce, bo to od zawsze zwierzę hodowlane. Jasne, może stać się naszym przyjacielem i cudownie, że takie historie mają miejsce, ale no niestety jest to też od zarania dziejów część ludzkiej diety. A nawet jeśli nie ludzkiej, to istnieje jeszcze łańcuch pokarmowy i są zjadani i zjadacze. Książkę polecam każdemu kto ma zwierzaki ale też każdej osobie, która ich nie ma. Zobaczcie jak cudownie jest wstawać nad ranem i karmić świnkę, która odwdzięczy się Wam radosnym chrumkaniem! Moja ocena 8/10. Uwielbiam takie książki, na półce czeka „Mam na imię Jutro” i przypuszczam, że ją pochłonę :)