Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wyraźnie widać, że reportaż ten rozpada się na dwie części. Po dominującej bowiem w kilku pierwszych rozdziałach sarkastycznej opowieści o poszukiwaniu taniego lokum w okolicach Doliny Krzemowej i zgentryfikowanym San Francisco, nerdowskich imprezach oraz próbach wkręcenia się w to środowisko (nie znajdziecie tu opisu pracy w Google czy Mecie),w drugiej połowie książki mamy do czynienia bardziej z analizą światopoglądu osób tworzących branżę IT. Mowa tu o radykalnie prawicowych poglądach, faszyzmie, eugenice, mizoginizmie oraz wrogości w stosunku do wszelkiej różnorodności, którymi przesiąknięta jest ta branża. Pein krytykuje zarówno młodych przedsiębiorców, jak i ich "guru", takich jak Peter Thiel, czy Raymond Kurzwel. Przyznaję że gdyby cała książka była poświęcona tylko próbom wylansowania własnego start-upu przez Peina, moja ocena byłaby o wiele niższa, jednak podniosły ją właśnie owe końcowe rozdziały. To, o czym pisze Pein może zakrawać na teorię spiskową i ktoś, dla kogo są to nowiny może ją tak potraktować, jednak nie jest to pierwsza publikacja, którą czytałam, przybliżająca te tematy - odsyłam tu do Shosany Zuboff, czy reportażu "W trybach chaosu". Wszystko to składa się na dość niepokojącą (dla technopesymistów oczywiście) całość. Problem z Nowym Dzikim Zachodem polega na tym, że ten reportaż już od samego początku cechuje głęboka niechęć autora do branży IT, a jego opowieść traktuje tyleż o patologii, w jaką zmienił się rynek start-upów technologicznych (oraz nasze życie pod dyktando tych technologii),co o frustracji autora, przekonującego się, że nie ma zadatków na milionera. Można zadać sobie pytanie, czy gdyby Peinowi udało się jednak osiągnąć sukces w branży, to ta książka wyglądałaby tak samo? Czy jej autor byłby równie krytycznie nastawiony do branży IT? I na ile w ogóle jego próby można traktować serio? Po drugie brakuje tu bibliografii, źródeł, stąd trudno zweryfikować twierdzenia autora, jak też oszacować jak poważny jest problem, o którym Pein pisze w ostatnich rozdziałach. Nie każdy jest technopesymistą, a technologie nie zawsze są złe, ale to, jak będzie wyglądać świat zależy tylko od nas samych i od tego, której narracji pozwolimy się zdominować. Dlatego warto tę książkę przeczytać (do końca, nie sugerując się początkiem),ale też nie podchodzić do niej bezkrytycznie.