Najnowsze artykuły
Artykuły„Lata beztroski” – początek sagi o rodzinie Cazaletów, która wciągnie was jak serial „Downton Abbey”
2
ArtykułyW dobrym true crime czytelnik sam ma wyrobić sobie zdanie – twierdzi John Glatt
5
ArtykułyMiliony dla spółki Olgi Tokarczuk. Chodzi o technologię do tworzenia gier
25
ArtykułyKto zdobędzie literackiego Nobla 2024? Wytypuj i wygraj książki!
53
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2024
2022
2021
2021
2020
2019
2018
O boćku, który nie był zmarzluchem Zuzanna Trojnacka-Dasiak 
"O boćku, który nie był zmarzluchem"
Poznajcie historię bociana, a właściwie trzech i trzech małych żabek. Klekus, Bożydar i Kajetan to nie są zwykłe bociany. To wyjątkowo ptaki. Tak samo jak żabki Trapcia, Śmieszka i Drapcia. Między całą szóstką rodzi się przyjaźń, co w rzeczywistości nie jest możliwe. Ale tu na kartach książki dzieją się cuda.
Autorka pisze naprawdę lekko i przyjemnie. Te trzy książeczki przeczytałam swojej prawie siedmiolatce i słuchała z zainteresowaniem.
Bardzo podoba mi się to, że każda z książeczek zawiera rozdziały. Są one rozbudowane i interesujące pod względem wątków. Wyobraźnia zdecydowanie szaleje. Bez problemu przeniosłam się do bohaterów. Z uwagą śledziłam ich przygody. A tych było bardzo dużo.
Znajdziemy tutaj także powiedzenia a także młodzieżowe słówka. Tylko do jednego z nich mam zastrzeżenia jako pedagog "cholibka". Mi się kojarzy z przekleństwem i takiego słownictwa zabraniam córce używać. Ale tak poza tym to nie mam żadnych zastrzeżeń.
Książeczki zawierają przekazy, morały i i to właśnie chodzi. Aby edukowały i uczyły. Aby wskazywały co warto robić a czego kategorycznie nie wolno. Mamy tutaj między innymi szacunek dla ludzi, zwierząt i przedmiotów. Dbanie o to co mamy. Radość z drobiazgów. Odkrywanie świata. Spędzanie czasu z rodziną. A przede wszystkim empatia i troska. Uprzejmość i uśmiech.
Myślę, że możecie śmiało się skusić i zakupić tę książeczki swoim dzieciom. Szczególnie, że zawierają ilustracje takie zwyczajne jakie osobiście lubię, czyli nieprzesycone kolorystycznie. One są dodatkiem do historii, współgrającym z całością historii.
Polecam
Głodne buty Zuzanna Trojnacka-Dasiak 
"Głodne buty" - To kontynuacja "Żużu". Dalsze losy rezolutnej dziewczynki, aczkolwiek pierwsze skrzypce wiodą musztardowe buty. Bo właśnie w nich człowiek zmierza przez życie. To one są świadkiem naszych codziennych przygód. One są ich strasznie głodne. Nie lubią nudy.
Autorka pisze naprawdę lekko i przyjemnie. Te trzy książeczki przeczytałam swojej prawie siedmiolatce i słuchała z zainteresowaniem.
Bardzo podoba mi się to, że każda z książeczek zawiera rozdziały. Są one rozbudowane i interesujące pod względem wątków. Wyobraźnia zdecydowanie szaleje. Bez problemu przeniosłam się do bohaterów. Z uwagą śledziłam ich przygody. A tych było bardzo dużo.
Znajdziemy tutaj także powiedzenia a także młodzieżowe słówka. Tylko do jednego z nich mam zastrzeżenia jako pedagog "cholibka". Mi się kojarzy z przekleństwem i takiego słownictwa zabraniam córce używać. Ale tak poza tym to nie mam żadnych zastrzeżeń.
Książeczki zawierają przekazy, morały i i to właśnie chodzi. Aby edukowały i uczyły. Aby wskazywały co warto robić a czego kategorycznie nie wolno. Mamy tutaj między innymi szacunek dla ludzi, zwierząt i przedmiotów. Dbanie o to co mamy. Radość z drobiazgów. Odkrywanie świata. Spędzanie czasu z rodziną. A przede wszystkim empatia i troska. Uprzejmość i uśmiech.
Myślę, że możecie śmiało się skusić i zakupić tę książeczki swoim dzieciom. Szczególnie, że zawierają ilustracje takie zwyczajne jakie osobiście lubię, czyli nieprzesycone kolorystycznie. One są dodatkiem do historii, współgrającym z całością historii.
Polecam
