Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Natalia Hiszpańska - architekt, podporucznik, harcmistrzyni, córka architekta Franciszka Eychhorna oraz aktorki i śpiewaczki Natalii z Borodziczów, urodziła się 16 kwietnia 1904 roku w Warszawie, zmarła 14 lutego 1944 roku w Oświęcimiu.
Ukończyła gimnazjum Anieli Wereckiej, należała do 10 WŻDH im. Józefa Sułkowskiego. W 1924 zdała maturę i rozpoczęła studia na wydziale architektury Politechniki Warszawskiej. Współprojektantka, razem z Mirosławem Szabuniewiczem, kolonii domów Towarzystwa Osiedli Robotniczych na Grochowie. Była drużynową w 18 WŻDH, następnie zorganizowała Krąg Starszoharcerski „Wilcze Gniazdo”. 28 czerwca 1932 poślubiła Stanisława Hiszpańskiego. W latach 1932–1939 członkini komitetu redakcyjnego pisma „Skrzydła”. Od 1935 kierowała Wydziałem Starszych Harcerek w Głównej Kwaterze Harcerek. Uczestniczyła w wojnie obronnej Polski w 1939. Pod koniec roku 1939 wstąpiła w szeregi Służby Zwycięstwu Polski (następnie ZWZ – AK) i pełniła funkcję zastępcy szefa Wydziału Łączności Wewnętrznej Oddziału II Komendy Głównej ZWZ–AK. W 1940 pracowała w Stołecznym Komitecie Samoobrony Społecznej przy rejestracji strat wojennych. W 1943 odznaczona Krzyżem Walecznych. 8 maja 1943 aresztowana przez gestapo i umieszczona na Pawiaku. Mimo bestialskich tortur jakim ją poddawano nie wydała nikogo. 24 sierpnia 1943 wywieziona do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, z wyrokiem pięciu lat obozu (po nich – kara śmierci). W obozie współpracowała z tamtejszym ruchem oporu. Zmarła w obozowym szpitalu 15 lutego 1944.