Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najciekawsze historie pisze życie. Nie wszyscy jednak umieją je opowiadać. 🖤"Łaska" 🔪Bondy 3/10. 🖤"Sasquatch" 🔪 Igora Brejdyganta - 8/10. 🖤"Portet kobiety..." 🔪Wojciecha Chmielarza - 4/10. 🖤"Dwa..." 🔪🔪Marty Guzowskiej 3/10. 🖤"Ludzie w autobusie" 🔪🔪🔪Małgorzaty i Michała Kuźmińskich - 6/10. 🖤"Morderstwo na 10. piętrze" 🔪 Katarzyny Puzyńskiej - 6/10. Historia pt. "Łaska" Bondy brzmi jak naprędce sklecona, porażająca chaotycznością notatka prasowa w kolumnie kryminalnej. Nigdy nie zrozumiem fenomenu tej miernej pisarki, autorki 'bestsellerów' - grafomańskich wypluwek - 3/10. "Sasquatch" Igora Brejdyganta - 8/10. Klimatyczne opowiadanie, dociekliwe, zaskakujące. "Portet kobiety..." autorstwa Wojciecha Chmielarza - totalna masakra, jakaś parodia opowiadania, wczesnoszkolna rozprawka bez logiki. Autor chyba nie pojął sensu tego projektu i potraktował go jako świetną autoreklamę - własnych kursów dla przyszłych autorów kryminałów, dorzucił żenujące scenki z własnego życia, zaś historię olał - 4/10. "Dwa..." Marty Guzowskiej. Nie da się tego opowiadania czytać bez irytacji, przy tylu powtórzeniach głupiej frazy z przydługimi nazwami bohaterów. Tym bardziej, że na końcu podaje ich imiona 🙄 Po co podaje WSZYSTKIE imiona z akt, także psów??! Po co w kółko jak bazarowa przekupka powtarza "Nie wiem, nie wiem"??! Zaczęłam wątpić w jej zdrowie psychiczne. Styl mega żenujący. - 3/10. "Ludzie w autobusie" Małgorzaty i Michała Kuźmińskich - historia może się wydawać wielu osobom wstrząsająca ze względu na okoliczności brutalnej potrójnej zbrodni dokonanej na oczach wielu świadków, ich późniejszego krzywoprzysięstwa, mataczenia, tchórzliwą obronę zabójców... Nie zaskoczy ludzi znających podstawy psychologii oraz socjologii tłumu... Banalne - im więcej świadków, tym mniejsza szansa pomocy ofiarze/ofiarom. Działa zasada rozmytej odpowiedzialności 😔 6/10. Bez porównania ciekawszy był jednak reportaż w Crime+ Investigation. "Morderstwo na 10. piętrze" Katarzyny Puzyńskiej - 6/10 za rzetelną rzemiosło literackie, pogłębioną analizę psychologiczno-psychiatryczno-obyczajową. Ogółem zatem szału nie ma - średnia 5/10. Spodziewałam się lepszego kawałka literatury kryminalnej. Gdyby wyrzucić miałkie opowiadanka Marty Guzowskie, Katarzyny Bondy oraz Wojciecha Chmielarza byłoby całkiem spoko.