Aneta Kuberska-Bębas

Bardzo odpowiada mi mówienie o wierze wprost. Kilka cytatów: Ludzie potrzebują, by pasterz pomógł im związać słowo Boże z ich codziennym doświadczeniem. Jeżeli wierzymy, że Duch Święty mówi w Kościele, jeżeli wierzymy, że Jezus Chrystus zmartwychwstał i żyje, to znaczy, że moc Ducha Świętego może być aktywizowana w nas teraz, na okrągło. Kiedy się więc zbieramy na liturgii, następuje koncentracja, moment, kiedy jest największa szansa, żeby Duch przemówił do Kościoła. I mamy prawo oczekiwać, że ten, który wyjdzie na ambonę, powie coś od Ducha, a nie wyrecytuje kazanie ściągnięte z internetu. Moje życie polega na tym, żeby być jak najbliżej, jak najbardziej z Chrystusem, jak najbliżej z moimi bliźnimi i dla nich. (...) My nie jesteśmy chrześcijanami dla jakiejś idei, jesteśmy chrześcijanami ze względu na zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa i dla naszych braci i sióstr Judaizm Starego Testamentu jest religią, w której powodzenie zemskie jest znakiem Bożego błogosławieństwa. Dopiero Jezus z tym zdecydowanie zerwie. I wtedy będzie możliwe zrozumienie preferencji Boga nie tylko wobec ubogich, ale także wobec grzeszników. To jest niemożliwe, dopóki przyjmujemy, że powodzenie w świecie jest znakiem błogosławieństwa. Duch zawsze będzie prowadzić do pytania, jakie jest moje miejsce we wspólnocie i jak mogę służyć innym. I kim są ci, którym mam służyć. Przez sakramenty Duch Święty przedłuża [aż do naszych czasów] obecność i działanie Chrystusa i nam je udostępnia.