Margaret Truman

Kolejny zakup z antykwariatu, tym razem za 4 zł. I za tą książkę nie dałbym tyle. Wolałbym za tyle kupić pierwszą część Krabów Guya N. Smitha. Fragment powieści zamieszczony na tylnej części okładki jest zachęcający. Nawet bardzo. Jednak pozwolę sobie zacytować moją nauczycielkę od matematyki, która mówiła te słowa, gdy powiedziałem coś głupiego: "Nic Bardziej Mylnego". Cała książka sprawia wrażenie, jakbym czytał jakiś długi scenariusz filmowy. Bardzo nudny scenariusz, dodajmy. W tym kryminale nie ma żadnej akcji. Jest postać, dajmy na to policjant Martin Teller i Pan Teller chodzi sobie z miejsca do miejsca, rozmawia z wieloma ciekawymi (jeden z niewielu plusów) postaciami. Później autorka przeskakuje na innego bohatera, na przykład na Susannę Pinscher i ona też chodzi sobie, gada, zostaje wywalona z domu inwalidy bez nóg. Książkę tą czytałem do snu, bo po ok. 10 stronach chciało mi się cholernie spać. Poważnie. Dopiero rozwiązanie przeczytałem od razu. Zakończenie - przyznam, nie spodziewałem się, że akurat ta osoba okaże się sprawcą. Motyw tej osoby był bardzo dziwny. Ale cóż - taki był wymysł autorki. Podsumowując - N-I-E P-O-L-E-C-A-M.