Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Stanie płatne” to książka dość dziwna stylistycznie i konstrukcyjnie. Czasem czytelnik zastanawia się czy czyta fikcję czy może jednak dokument i nie będzie cienia przesady gdy stwierdzę, że i to i to. A jednocześnie jest niezwykle zjadliwą ale i celną satyrą na współczesne społeczeństwo, na konsumpcjonizm który je napędza i na ogólne podejście do życia. Autor nie oszczędza nikogo i niczego. Punktuje i wyśmiewa przywary ludzi wokół. Wytyka, nie bez cienia racji, egoizm, głupotę, żądzę posiadania, trwonienie pieniędzy, dyskryminację, owczy pęd za modą, problemy migracyjne, dyskryminację zarówno rasową jak i społeczną, zahacza nawet o kolonializm i postkolonializm, które we Francji ciągle wywołują sporo problemów czy to w debacie publicznej czy w zwykłych relacjach międzyludzkich. To bardzo dosadna, szczera, brutalna czasami książka. Można w niej przejrzeć się jak w lustrze ale odbicie w nim nie będzie przyjemnym widokiem. Czasem ta książka bawi, czasem smuci. Ale nawet jeśli bawi, to śmiech przez nią wywołany jest nadzwyczaj gorzki.