Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sympatyczna monografia warszawskiego mostu, wydana bardzo starannie, z kompletem najniezbędniejszych informacji i mnóstwem zdjęć. W jakiś sposób książka pozostawia jednak niedosyt, a i zarazem nieco rozczarowuje. Po pierwsze - wbrew pozorom treści jest tu niewiele. Ledwie 34 z ogólnej liczby 142 stron zawiera tekst opracowania, a i to często w postaci niedużego akapitu, wciśniętego pod duże zdjęcie. Książkę więc nie tyle się czyta, ile przelatuje - może w pół godziny. Oczywiście, najwyraźniej tak szczupła objętość wystarczyła na upchnięcie wszystkiego, co się da o tym moście powiedzieć, ale skoro już miał wyjść z tego album - a tak to wygląda od strony formalnej - to może warto było zrobić większy format publikacji, a nie marne 24 na 16 cm. Dobrze chociaż, że wydawca nie poskąpił wysiłku od strony edytorskiej, zdjęcia są bowiem ostre, te kolorowe - świetnie trzymają barwę, a sama książka, mimo że w miękkiej oprawie ze skrzydełkami, jest... szyta! Po drugie - wspomniana strona edytorska ogólnie jest świetna. Poza jednym wyjątkiem - przypisami. Te bowiem są wydrukowane szatańsko drobną czcionką, a o tyle ma to znaczenie, że właśnie w przypisy autor wepchnął m.in. życiorysy szeregu osób związanych z mostem. Przyznam, że większe literki widywałem na opakowaniach z żywnością - tam, gdzie wytwórca opisywał, ile i których "E" wcisnął w wyrób. Po trzecie - autor przekonuje, że most przed wojną był piękny, architektonicznie wybitny i wszyscy go kochali, i ogromną krzywdą, wyrządzoną przez niecnych komunistycznych decydentów, było odbudowanie go w znanej nam, obniżonej formie. Niestety, jest to opinia mocno stronnicza, bo nie trzeba długo szukać, by sprawdzić, że przed wojną most miał szerokie grono przeciwników - m.in. wśród architektów i urbanistów, ale też i zwykłych warszawiaków. Że konstrukcja żadnym wybitnym osiągnięciem nie była (to w zasadzie kopia mostu w Rydze). Zaś powojenna odbudowa nastąpiła właśnie z dbałością o wpasowanie go w perspektywę miasta. Niby kwestia gustu, ale jednak podszyta zbyt pobieżną kwerendą. Publikacja jest więc wartościowa dla osób zainteresowanych historią Warszawy, choć nieco rozczarowuje znacznie skromniejszą, niż by się na pierwszy rzut oka wydawało, zawartością merytoryczną.